Poisoned, Blessed, and Burned - In Solitude

I hear them call again

I’m leaving for their realm

I kneel into the storm!

Come cut the throats of the unborn!

I pierce each eye to see the other world behind

I touch the threshold in which the blessing lies

Blindfolded flesh of life now wither to their might

I will be gone forever

I see their feathered masks

They’re smiling at my scars

I kneel into the storm

Where lifelong shadows ever fall

Into a storm of broken glass I find the way

So few to know the shadowland in which I pray

I am their phoenix son, blessed to become the one

To walk the night forever

To your world

There are no words

To break the burning silence here

Poisoned, blessed and burned for faceless gods

I am legion!

For we are many

Poisoned, blessed and burned for faceless gods within us

I am legion!

For we are many

There’s no time to question now

These words are left ffor you to burn

Ik hoor ze weer bellen

Ik vertrek naar hun rijk

Ik kniel in de storm!

Kom de keel van de ongeborenen doorsnijden!

Ik prik in elk oog om de andere wereld erachter te zien

Ik raak de drempel aan waarin de zegen ligt

Het geblinddoekte vlees van het leven verdort nu voor hun macht

Ik zal voor altijd weg zijn

Ik zie hun gevederde maskers

Ze lachen om mijn littekens

Ik kniel in de storm

Waar levenslange schaduwen ooit vallen

In een storm van gebroken glas vind ik de weg

Zo weinigen die het schaduwland kennen waarin ik bid

Ik ben hun fenikszoon, gezegend om die ene te worden

Om voor altijd door de nacht te wandelen

Naar jouw wereld

Er zijn geen woorden

Om de brandende stilte hier te doorbreken

Vergiftigd, gezegend en verbrand voor gezichtsloze goden

Ik ben legio!

Want we zijn met velen

Vergiftigd, gezegend en verbrand voor gezichtsloze goden in ons

Ik ben legio!

Want we zijn met velen

Er is nu geen tijd om vragen te stellen

Deze woorden zijn voor jou om te verbranden