Inmost Nigredo - In Solitude

It won’t be long when morning comes

We’ll pattern our adamantine waste

A stranger waits along this road

To take me home

There is something when you draw near

I destroy all things I hold dear

Drink the light from a gibbet’s hand

On an ailing shore, where it strands

In every language I’ve confessed

Its haunted name

Where death opens her thighs

Our paramour of broken tides

You saw us die

I’ve gathered myself

There is something when you draw near

I destroy all things I hold dear

Drink the light from a gibbet’s hand

On an ailing shore, where it strands

For a vestige of closure

In the pool of an eye

That gained sight in a darkness

That was long before night

I come to say my name, I said

I know he wants it where he goes

I know it takes my lot to live

I know it takes this world to die

In mirrors digged up from the earth

I see myself

Lambent upon my childhood fields

In wounds

There is something when you draw near

I destroy all things I hold dear

Drink the light from a gibbet’s hand

On an ailing shore, where it strands

Het zal niet lang meer duren als de ochtend aanbreekt

We zullen ons onvermurwbare afval modelleren

Langs deze weg wacht een vreemdeling

Om me naar huis te brengen

Er is iets als je dichterbij komt

Ik vernietig alle dingen die me dierbaar zijn

Drink het licht uit de hand van een galg

Op een zieke kust, waar het strandt

In elke taal die ik heb opgebiecht

Zijn spookachtige naam

Waar de dood haar dijen opent

Onze minnaar van gebroken getijden

Je zag ons sterven

Ik heb mezelf verzameld

Er is iets als je dichterbij komt

Ik vernietig alle dingen die me dierbaar zijn

Drink het licht uit de hand van een galg

Op een zieke kust, waar het strandt

Voor een overblijfsel van sluiting

In een oogwenk

Dat werd zichtbaar in het donker

Dat was lang voor de nacht

Ik kom om mijn naam te zeggen, ik zei:

Ik weet dat hij het wil hebben waar hij heen gaat

Ik weet dat het mijn leven kost om te leven

Ik weet dat er een wereld voor nodig is om te sterven

In spiegels opgegraven uit de aarde

Ik zie mezelf

Lambert op de velden van mijn kinderjaren

In wonden

Er is iets als je dichterbij komt

Ik vernietig alle dingen die me dierbaar zijn

Drink het licht uit de hand van een galg

Op een zieke kust, waar het strandt