Jalea - Illya Kuryaki & The Valderramas

Y es que cubrimos todo

De un púrpura y dulce lodo

Pensando que un niño cuida

Y cierra nuestras heridas

Tomamos un tren extraño

Lloramos y despertamos

El viento dijo si hoy duermo

Mañana saldrán las flores

Y al correr por nuestro sabor

Vi un planeta que no tiene odio

Donde el sol no quiere quemar

Donde el sol no se siente solo

Yo solo vi la jalea

En el iris de nuestras almas

El sol nos muestra su calma

Despertando en la montaña

Vi solo la vestimenta

Del mundo que me atormenta

Del fuego que ellos fabrican

El bosque lo que nos queda

Y absorber todo nuestro dolor

Es lo que hace esa luna estrella

Donde el sol no quiere quemar

Donde el sol se parece a ella

La jalea

En we dekken alles

Van een paarse en zoete modder

Denken dat een kind om hem geeft

En onze wonden sluiten

We namen een vreemde trein

We huilen en worden wakker

De wind zei als ik vandaag slaap

Morgen komen de bloemen uit

En bij het doornemen van onze smaak

Ik zag een planeet die geen haat kent

Waar de zon niet wil branden

Waar de zon zich niet eenzaam voelt

Ik zag alleen de gelei

In de iris van onze ziel

De zon laat ons zijn rust zien

wakker worden op de berg

Ik zag alleen de kleren

Van de wereld die me kwelt

Van het vuur dat ze maken

Het bos wat we nog hebben

En absorbeer al onze pijn

Het is wat die sterrenmaan doet

Waar de zon niet wil branden

Waar de zon op haar lijkt

de gelei