Insolita parte di me - Il Tempio delle Clessidre

Facce di luna, insolita parte di me

La strada buia precipita nella realtà

???

di un’anima lotta quaggiù

Tengo il respiro per quello che non è già più

Cerchi ripetuti in modo alternato

Gocce d’assenzio per un mondo ritrovato

Sta aspettando me, ora aspetta me

Con la vaga percezione di quello che non c'è

Come se la mente corresse con la luce

Supero il presente, mi inoltro nell’ignoto

Tutto ciò che provo è filtrato dall’inganno

Di un’intelligenza ambigua e misurata

Senza guardare mai inizio a raccontare

Quel che negli occhi altrui riesco a vedere

Ma l’incomprensione s’impadronisce di me

Tutto svanisce, gli sguardi spenti e nulla più

Così tutti i miei sforzi non mi han fatto sapere

Mentre avrei dovuto solo stare ad aspettare

Perché chi non vive non può essere felice

S’allontana invano dall’umana condizione

Vinto da una malsana fame della mente

A filosofeggiare perso nel suo centro

Maangezichten, ongewoon deel van mij

De donkere weg duikt in de realiteit

???

van een ziel die hier beneden vecht

Ik houd mijn adem in voor wat er niet meer is

Cirkels worden afwisselend herhaald

Druppels absint voor een herontdekte wereld

Hij wacht op mij, nu wacht hij op mij

Met de vage perceptie van wat er niet is

Alsof de geest meeliep met het licht

Ik overwin het heden, ik betreed het onbekende

Alles wat ik voel wordt gefilterd door bedrog

Van een ambigue en gemeten intelligentie

Zonder te kijken, begin ik het nooit te vertellen

Wat ik kan zien in de ogen van anderen

Maar onbegrip maakt zich van mij meester

Alles verdwijnt, het ziet er dof uit en meer niet

Dus al mijn inspanningen lieten het me niet weten

Terwijl ik gewoon had moeten wachten

Omdat degenen die niet leven niet gelukkig kunnen zijn

Hij wijkt tevergeefs af van de menselijke conditie

Gewonnen door een ongezonde honger van de geest

Om te filosoferen verloren in het centrum