Wörterschmied - Ignis Fatuu

Schon in frühen Kindheitstagen zog es mich in seinen Bann

Feuer, Wasser, Luft und Erde hatten es mir angetan

Seit geformt ich tief im Innern, meine Schmiede, meinen Geist

Bring so manches Stück zutage, manches Lied das Wege weist

Refrain:

Und mein Hammer fällt hernieder, auf Feuer, Trommelfell.

Tausend Augen spiegeln wieder, was unsre Welt erhellt.

Und so schmiede ich meine Lieder, tragt sie mit euch Tag für Tag.

Singt sie immer, immer wieder euch zu hören ich vermag.

Lettern forme ich zu Silben, schleif so manches Wort zurecht

Stundenlang schmiede ich die reime, für manch kunstvoll Satzgeflecht

Biege Worte, krümme Sätze schmelze ein in heißer Glut

Jede meiner tausend Narben treibt mich an zu neuem Mut

Refrain:

Und mein Hammer fällt hernieder, auf Feuer, Trommelfell.

Tausend Augen spiegeln wieder, was unsre Welt erhellt.

Und so schmiede ich meine Lieder, tragt sie mit euch Tag für Tag.

Singt sie immer, immer wieder euch zu hören ich vermag.

Bin vertieft, bin wie besessen und mit Herzblut voller Qual

Lösch aus meinem Geist die Feuer, manchen Vers zum x-ten mal

Feingeschliffen ganz am Ende, nehm mein Werk in Augenschein

soll als Talisman euch dienen, ein Begleiter für euch sein.

Refrain:

Und mein Hammer fällt hernieder, auf Feuer, Trommelfell.

Tausend Augen spiegeln wieder, was unsre Welt erhellt.

Und so schmiede ich meine Lieder, tragt sie mit euch Tag für Tag.

Singt sie immer, immer wieder euch zu hören ich vermag.

Zelfs in de vroege kinderjaren was ik er door gefascineerd

Ik werd aangetrokken door vuur, water, lucht en aarde

Sinds ik diep van binnen gevormd ben, mijn smidse, mijn geest

Breng menig stuk aan het licht, menig lied dat de weg wijst

Nalaten:

En mijn hamer valt naar beneden, in brand, trommelvlies.

Duizend ogen weerspiegelen wat onze wereld verlicht.

En dus smeed ik mijn liedjes, draag ze dag na dag met je mee.

Zing het keer op keer, ik kan je horen.

Ik vorm letters tot lettergrepen, maal menig woord tot vorm

Urenlang smeed ik de rijmpjes, voor enkele kunstzinnig geweven zinnen

Buig woorden, kromme zinnen smelten in hete sintels

Elk van mijn duizend littekens drijft me tot nieuwe moed

Nalaten:

En mijn hamer valt naar beneden, in brand, trommelvlies.

Duizend ogen weerspiegelen wat onze wereld verlicht.

En dus smeed ik mijn liedjes, draag ze dag na dag met je mee.

Zing het keer op keer, ik kan je horen.

Ik ben in beslag genomen, ik ben geobsedeerd en het bloed van mijn hart is in doodsangst

Doof het vuur uit mijn geest, sommige verzen voor de zoveelste keer

Helemaal aan het einde gepolijst, kijk eens naar mijn werk

zou je als talisman moeten dienen, een metgezel voor je zijn.

Nalaten:

En mijn hamer valt naar beneden, in brand, trommelvlies.

Duizend ogen weerspiegelen wat onze wereld verlicht.

En dus smeed ik mijn liedjes, draag ze dag na dag met je mee.

Zing het keer op keer, ik kan je horen.