Hope of Morning - Icon For Hire

My mind’s a kaleidoscope, it thinks too fast

Blurs all the colors 'til I can’t see past

The last mistake, the choice I made

Staring in the mirror with myself to blame

Sometimes I’m afraid of the thoughts inside

Nowhere to hide inside my mind

I’m scared that you’ll compare and I’ll look a lifetime past repair

I second guess myself to death, I re-solicit every step

What if my words are meaningless?

What if my heart’s misleading this?

I try to capture every moment as it comes to me Bottle up the memories and let them keep me company

When the hope of morning starts to fade in me

I don’t dare let darkness have its way with me And the hope of morning makes me worth the fight

I will not be giving in tonight

When I’m old and grey, or thirty, or whatever happens first,

I’ll need you to reassure me I didn’t waste a verse

Or worse, what if my life’s work is reduced to just myself

Like never let you get a word in, while I dissect my mental health

Or lack thereof, whatever, there’s too many things to track

I really can’t remember if I’m insane or insomniac

Now days, all the kids want crazy, wanna diagnose themselves

Trade up made up epidemics, pass around prescription pills

But my disorder can’t be cured by a bottle, blade, or dose

Self-disgust and selfishness tend to hold me awfully close

But I don’t wanna let you see that, I don’t want my friends to know

Self-disgust and selfishness take me everywhere I go When the hope of morning starts to fade in me

I don’t dare let darkness have its way with me And the hope of morning makes me worth the fight

I will not be giving in tonight

Try as I might to keep it together

Why is recovery taking forever

Fool the whole world, just until I get better

I’m terrified I’ll be faking forever

On and on I wonder what went wrong inside my head

I don’t have to have the answers, but tonight I wish I did

All the pain I can’t explain away won’t fade

All the the secrets silenced by the shame

Don’t make me say it When the hope of morning starts to fade in me

I don’t dare let darkness have its way with me And the hope of morning makes me worth the fight

I will not be giving in tonight

Mijn geest is een caleidoscoop, hij denkt te snel

Vervaagt alle kleuren tot ik niet verder kan kijken

De laatste fout, de keuze die ik heb gemaakt

In de spiegel staren terwijl ik mezelf de schuld geef

Soms ben ik bang voor de gedachten binnenin

Nergens te verbergen in mijn geest

Ik ben bang dat je vergelijkt en dat ik er een levenslange reparatie uitzie

Ik gok mezelf dood, ik vraag elke stap opnieuw aan

Wat als mijn woorden betekenisloos zijn?

Wat als mijn hart dit misleidt?

Ik probeer elk moment vast te leggen zoals het op me afkomt. Fles de herinneringen op en laat ze me gezelschap houden

Wanneer de hoop op de ochtend begint te vervagen in mij

Ik durf de duisternis niet zijn gang te laten gaan en de hoop op de ochtend maakt me de strijd waard

Ik geef vanavond niet toe

Als ik oud en grijs ben, of dertig, of wat er eerst gebeurt,

Ik wil dat je me geruststelt dat ik geen vers heb verspild

Of erger nog, wat als mijn levenswerk wordt teruggebracht tot alleen mezelf?

Alsof ik je nooit iets laat horen, terwijl ik mijn mentale gezondheid ontleed

Of het gebrek daaraan, wat dan ook, er zijn te veel dingen om bij te houden

Ik kan me echt niet herinneren of ik krankzinnig of slapeloos ben

Tegenwoordig willen alle kinderen gek, willen ze zichzelf diagnosticeren

Ruil verzonnen epidemieën in, geef voorgeschreven pillen door

Maar mijn aandoening kan niet worden genezen door een fles, mesje of dosis

Zelfwalging en egoïsme hebben de neiging om me erg dichtbij te houden

Maar dat wil ik je niet laten zien, ik wil niet dat mijn vrienden het weten

Zelfwalging en egoïsme brengen me overal waar ik ga Als de hoop op de ochtend in mij begint te vervagen

Ik durf de duisternis niet zijn gang te laten gaan en de hoop op de ochtend maakt me de strijd waard

Ik geef vanavond niet toe

Probeer zoveel mogelijk om het bij elkaar te houden

Waarom duurt het herstel eeuwig?

Houd de hele wereld voor de gek, totdat ik beter word

Ik ben doodsbang dat ik voor altijd zal doen alsof

Steeds weer vraag ik me af wat er in mijn hoofd is misgegaan

Ik hoef de antwoorden niet te hebben, maar vanavond zou ik willen dat ik die had

Alle pijn die ik niet kan wegredeneren zal niet vervagen

Alle geheimen tot zwijgen gebracht door de schaamte

Laat me het niet zeggen wanneer de hoop op de ochtend begint te vervagen in mij

Ik durf de duisternis niet zijn gang te laten gaan en de hoop op de ochtend maakt me de strijd waard

Ik geef vanavond niet toe