The Passing Show - Ian Dury, The Blockheads

When we were simple and naïve

We wore our feelings on our sleeve

As we’ve grown jaded and corrupt

Our manner’s guarded and abrupt

Oh, how we’d smile most readily

Whilst ploughing on unsteadily

Now frowns are etched upon our face

We can no longer stand the pace

Although we’ve got to go, with the passing show

It doesn’t ever mean, we haven’t made the scene

And what we think we know, to what is really so

Is but a smithereen, of what it might have been

We’d sing in gay abandon then

We’d get it wrong and try again

As here we brood with doubts assailed

Nothing ventured, nothing failed

When life itself can chart the course

Then life’s the product we endorse

When circumstances tell of death

We keep our counsel, save our breath

Although we’ve got to go, with the passing show

It doesn’t ever mean, we haven’t made the scene

And what we think we know, to what is really so

Is but a smithereen, of what it might have been

Our laughter rang around the world

When we were happy boys and girls

As now we baulk and hesitate

Encumbrance comes to those who wait

But when we’re torn from mortal coil

We leave behind a counterfoil

It’s what we did and who we knew

And that’s what makes this story true

Although we’ve got to go, with the passing show

It doesn’t ever mean, we haven’t made the scene

And what we think we know, to what is really so

Is but a smithereen, of what it might have been

Although we’ve got to go, with the passing show

It doesn’t ever mean, we haven’t made the scene

And what we think we know, to what is really so

Is but a smithereen, of what it might have been

Toen we eenvoudig en naïef waren

We droegen onze gevoelens op onze mouw

Nu we sleets en corrupt zijn geworden

Onze manieren zijn behoedzaam en abrupt

Oh, wat zouden we het liefst glimlachen

Terwijl hij onvast doorploegt

Nu staan ​​de frons op ons gezicht gegrift

We kunnen het tempo niet langer aan

Hoewel we moeten gaan, met de voorbijgaande show

Het betekent niet dat we de scène niet hebben gemaakt

En wat we denken te weten, tot wat echt zo is?

Is slechts een glimp van wat het had kunnen zijn

We zouden dan in homo-overgave zingen

We zouden het verkeerd hebben en het opnieuw proberen

Terwijl we hier broeden met twijfels overvallen

Niets gewaagd, niets mislukt

Wanneer het leven zelf de koers kan uitzetten

Dan is het leven het product dat we goedkeuren

Wanneer de omstandigheden vertellen van de dood

We houden onze raad, sparen onze adem

Hoewel we moeten gaan, met de voorbijgaande show

Het betekent niet dat we de scène niet hebben gemaakt

En wat we denken te weten, tot wat echt zo is?

Is slechts een glimp van wat het had kunnen zijn

Onze lach klonk over de hele wereld

Toen we gelukkige jongens en meisjes waren

Zoals we nu aarzelen en aarzelen

Bezwaring komt voor degenen die wachten

Maar wanneer we worden verscheurd uit de sterfelijke spiraal

We laten een contrafolie achter

Het is wat we deden en wie we kenden

En dat maakt dit verhaal waar

Hoewel we moeten gaan, met de voorbijgaande show

Het betekent niet dat we de scène niet hebben gemaakt

En wat we denken te weten, tot wat echt zo is?

Is slechts een glimp van wat het had kunnen zijn

Hoewel we moeten gaan, met de voorbijgaande show

Het betekent niet dat we de scène niet hebben gemaakt

En wat we denken te weten, tot wat echt zo is?

Is slechts een glimp van wat het had kunnen zijn