Fucking Ada - Ian Dury, The Blockheads

Moments of sadness moments of guilt

Stains on the memory stains on the quilt

Chapter of incidence chapter and verse

Subheading chronic paragraph worse

Lost in the limelight baked in the blaze

Did it for nine pence those were the days

Give me my acre and give me my plough

Tell me tomorrow don’t bother me now

Fucking Ada, fucking Ada

Fucking Ada, fucking Ada

Times at a distance times without touch

Greed forms the habit of asking too much

Followed at bedtime by builders and bells

Wait 'til the doldrums which nothing dispels

Bodily mentally doubtful and dread

Who runs with the beans shall go stale with the bread

Let me lie fallow in dormant dismay

Tell me tomorrow don’t bother today

Fucking Ada, fucking Ada

Fucking Ada, fucking Ada

Tried like a good 'un did it all wrong

Thought that the hard way was taking too long

Too late for regret or chemical change

Yesterday’s targets have gone out of range

Failure enfolds me with clammy green arms

Damn the excursions and blast the alarms

For the rest of what’s natural I’ll lay on the ground

Tell me tomorrow if I’m still around

Fucking Ada, fucking Ada

Fucking Ada, fucking Ada

Fucking Ada, fucking Ada

Fucking Ada, fucking Ada

Momenten van verdriet momenten van schuld

Vlekken op de geheugenvlekken op de quilt

Hoofdstuk van incidentiehoofdstuk en vers

Ondertitel chronische paragraaf erger

Verloren in de schijnwerpers gebakken in de vuurzee

Deed het voor negen pence, dat waren de dagen?

Geef me mijn acre en geef me mijn ploeg

Zeg het me morgen, val me nu niet lastig

Verdomde Ada, verdomde Ada

Verdomde Ada, verdomde Ada

Tijden op afstand tijden zonder aanraking

Hebzucht vormt de gewoonte om te veel te vragen

Gevolgd voor het slapengaan door bouwers en klokken

Wacht tot het slop dat niets verdrijft

Lichamelijk mentaal twijfelachtig en bang

Wie met de bonen rent, wordt oud met het brood

Laat me braak liggen in slapende ontzetting

Zeg me morgen, doe geen moeite vandaag

Verdomde Ada, verdomde Ada

Verdomde Ada, verdomde Ada

Geprobeerd als een goede 'un deed het allemaal verkeerd'

Dacht dat de moeilijke weg te lang duurde

Te laat voor spijt of chemische verandering

De doelen van gisteren zijn buiten bereik

Falen omhult me ​​met klamme groene armen

Verdomme de excursies en ontploffing de alarmen

Voor de rest van wat natuurlijk is, lig ik op de grond

Zeg me morgen of ik er nog ben

Verdomde Ada, verdomde Ada

Verdomde Ada, verdomde Ada

Verdomde Ada, verdomde Ada

Verdomde Ada, verdomde Ada