Cataclysm - I Am Abomination

What makes us human?

Is it our ability to create or our ability to destroy?

To whom much is given, much is expected

To trust the corrupt is to swallow the toxins

We’re scarred with sickening fables

Please don’t take the lives of every man with an idea

Everything with meaning is smoldering

Pleading to the dead will not save us

Two billion people can be wrong

This way of life is outdated

We are the unarmed truth and we fight for the unconditional love

For the final word in reality and it makes you think

We set the stage

We pull the strings

Yet, we’re in a world left heartless

We live alone

We hold our ground

Yet, we’re in a room left artless

Lets wrap our roots around a new beginning

Because we’re in need of a designer future, a holocaust of the norm

Sobriety is needed upon the desolate

The country’s nose is bleeding as we take another hit

Social stratification is becoming bottom heavy

Stirring our minds with delirious allegories won’t cure past mistakes

We are the unarmed truth and we fight for the unconditional love

For the final word in reality and it makes you think

We set the stage

We pull the strings

Yet, we’re in a world left heartless

We live alone

We hold our ground

Yet, we’re in a room left artless

Lets wrap our roots around a new beginning

Because we’re in need of a designer future, a holocaust of the norm

Wat maakt ons tot mens?

Is het ons vermogen om te creëren of ons vermogen om te vernietigen?

Aan wie veel wordt gegeven, wordt veel verwacht

De corrupten vertrouwen is de gifstoffen inslikken

We zijn getekend door misselijkmakende fabels

Neem niet het leven van elke man met een idee

Alles met betekenis is aan het smeulen

Smeken tot de doden zal ons niet redden

Twee miljard mensen kunnen het mis hebben

Deze manier van leven is achterhaald

Wij zijn de ongewapende waarheid en we vechten voor de onvoorwaardelijke liefde

Voor het laatste woord in de realiteit en het zet je aan het denken

Wij zetten de toon

We trekken aan de touwtjes

Toch bevinden we ons in een wereld die harteloos is achtergelaten

We wonen alleen

We houden stand

Toch zitten we in een kamer die ongekunsteld is achtergelaten

Laten we onze wortels rond een nieuw begin wikkelen

Omdat we een ontwerperstoekomst nodig hebben, een holocaust van de norm

Nuchterheid is nodig op de desolate

De neus van het land bloedt nu we weer een klap krijgen

Sociale stratificatie wordt bodemzwaar

Onze geest roeren met uitzinnige allegorieën zal fouten uit het verleden niet genezen

Wij zijn de ongewapende waarheid en we vechten voor de onvoorwaardelijke liefde

Voor het laatste woord in de realiteit en het zet je aan het denken

Wij zetten de toon

We trekken aan de touwtjes

Toch bevinden we ons in een wereld die harteloos is achtergelaten

We wonen alleen

We houden stand

Toch zitten we in een kamer die ongekunsteld is achtergelaten

Laten we onze wortels rond een nieuw begin wikkelen

Omdat we een ontwerperstoekomst nodig hebben, een holocaust van de norm