Under Black Age Toil - Human Fortress

That night the stars shot madly from

Their spheres and we’re raging like a violent storm

And the moon that was no crescent but

His horns were visible within the circumference

One saw more devils vastest hell can hold

Within moonshine we left to bury the dead

The iron tongue of midnight hath told twelve

The pestilence has taken our eyesight

And our graves are gaping wide

Everyone sets forth his dying sprite

And the church way paths to glide

Through dead bodies — nor rich or poor

Anymore with stolen pride

Under black age toil we live

Oh scornful masters we leave our homes

Under black age toil our sweat runs bold

Let the pestilence resolve our end

We won’t leave our fathers land

We won’t learn trial patience for a customary cross

We’ve abandonded to relieve and heal

Even strong men with their hearts of steel

And the beggars, fools our knights and kings

Met the demon with this blackened wings

Die nacht schoten de sterren waanzinnig van

Hun sferen en wij razen als een gewelddadige storm

En de maan die geen halve maan was maar

Zijn hoorns waren zichtbaar binnen de omtrek

Men zag meer duivels in de grootste hel die kan bevatten

Binnen maneschijn vertrokken we om de doden te begraven

De ijzeren tong van middernacht heeft twaalf verteld

De pest heeft ons gezichtsvermogen weggenomen

En onze graven gaan wijd open

Iedereen zet zijn stervende sprite uiteen

En de paden van de kerkweg om te glijden

Door dode lichamen — noch rijk of arm

Meer met gestolen trots

Onder zwarte leeftijd zwoegen we

Oh minachtende meesters, we verlaten onze huizen

Onder de zwarte leeftijd zwoegen ons zweet brutaal

Laat de pest ons einde oplossen

We zullen ons vaders land niet verlaten

We leren geen proefgeduld voor een gebruikelijke kruising

We hebben het opgegeven om te verlichten en te genezen

Zelfs sterke mannen met hun hart van staal

En de bedelaars, dwazen onze ridders en koningen

Ontmoet de demon met deze zwartgeblakerde vleugels