The Eye of Madness - Horrendous

An insane moon casts its

gaze upon a strange sea

I travel with the stars;

I’m not alone

Led by dark winds, awakened after eons

Fucked by pestilence, my wings are forever

I reach the horizon

Reabsorbed into corridors

Staring into the eye of madness

A tortured blink aggravates my brainstem

Dreams of perversion, lost in the

corrdors of blasphemy

Seeping from the column cracks,

creatures from beyond

Arriving at a twisted cross

Baphomet

Vomiting

In Ecstasy

Anointed with bile,

the tortured scream in delight

Writhing in terror, a crucified

dove spills its entrails

Falling to the earth in a wet caress

on the backs of serpents

I am become death, purveyor of unholy sins

The door seals shut, forever locked

in eternal slumber

I am the rotten surface, the decaying flesh

Lost in the halls, obscured by absurdity

Death is a warm embrace

Een krankzinnige maan werpt zijn

staren naar een vreemde zee

Ik reis met de sterren;

Ik ben niet alleen

Geleid door donkere winden, ontwaakt na eeuwen

Geneukt door de pest, mijn vleugels zijn voor altijd

Ik bereik de horizon

Weer opgenomen in gangen

Staren in het oog van waanzin

Een gemartelde knippering verergert mijn hersenstam

Dromen van perversie, verloren in de

gangen van godslastering

Sijpelend uit de kolom scheuren,

wezens van buiten

Aangekomen bij een verdraaid kruis

Baphomet

braken

In extase

Gezalfd met gal,

de gemartelde schreeuw van vreugde

kronkelend van angst, een gekruisigde

duif morst zijn ingewanden

Op de aarde vallen in een natte streling

op de ruggen van slangen

Ik ben de dood geworden, leverancier van onheilige zonden

De deur sluit dicht, voor altijd op slot

in eeuwige slaap

Ik ben het rotte oppervlak, het rottende vlees

Verdwaald in de gangen, verduisterd door absurditeit

De dood is een warme omhelzing