Heaven's Deceit - Horrendous

Rise

The whispering winds

They bear secrets

And deep in our veins we grieve

The days are delusion

The nights stretch into abyss

And sometimes, I feel I can hear…

From behind a curtain of velvet

Draped in smoke, whispers demand:

«Let it be done»

Decrees from furtive gods

History defeated, the trembling of earth:

«Let it be done»

Bred like beasts

We may not ascend, captive cognition

Deus ex machina, the slyest interference

All they ask is unwavering ignorance

A sacrifice to dominance

We cry to our savior, as fate seals with wax:

«Samael, open your book»

But the marionette cannot stir alone

And so it goes

The meek and the strong meet the same fate

All is forgotten and their words become flesh

Their sun remains atop the sky eternally;

It shall never set upon the necromancion age

Opstaan

De fluisterende wind

Ze dragen geheimen

En diep in onze aderen treuren we

De dagen zijn waanvoorstellingen

De nachten strekken zich uit tot in de afgrond

En soms heb ik het gevoel dat ik kan horen...

Van achter een gordijn van fluweel

Gehuld in rook, fluistert de vraag:

"Laat het gebeuren"

Decreten van heimelijke goden

Geschiedenis verslagen, het beven van de aarde:

"Laat het gebeuren"

Gekweekt als beesten

We mogen niet opstijgen, gevangen cognitie

Deus ex machina, de sluwste inmenging

Het enige wat ze vragen is onwankelbare onwetendheid

Een offer aan dominantie

We huilen tot onze redder, als het lot bezegelt met was:

"Samael, open je boek"

Maar de marionet kan niet alleen bewegen

En zo gaat het

De zachtmoedigen en de sterken ontmoeten hetzelfde lot

Alles is vergeten en hun woorden worden vlees

Hun zon blijft eeuwig aan de hemel;

Het zal nooit het necromancion-tijdperk aanbreken