Манекен - HOMIE

Я помню как говорил тебе -

"Он не для тебя, он лежит на дне

Подними глаза, посмотри наверх

Под ногами дождь, под ногами блекло"

Мимо машина пролетела мимо

В ней сидела ты и ещё два дебила

Мне не понять одного

Что же ты нашла у него?

И я ныряю в твои глаза

Может все вернуть назад?

Там где я тебя старше

Нам по 18 и всё без фальши

Это напоминает мне год

Где мы с тобою в главной роли

И постоянно за моей спиной

Те из машины отморозки двое

Я надеюсь ты в курсе (в курсе, в курсе)

Тут закаты пропитаны грустью (грустью, грустью)

Потерпи, всё отпустит (всё отпустит, отпустит)

А может никогда...

А может никогда...

Перед глазами пробежало время

Бутылка джина мажет голос тембра

Я не пойму, бля, какого хрена

Я хуже твоего манекена?

Ты мне нужна, и мне поверь, я знаю

Сегодня - ты, а завтра - другая

И вот такая его жизнь цветная

Твоя life - это боль головная

А-та-та-там дым из окна

Где-то тусит на хате твой пацан

Ты ему как последняя овца

Доверяла, доверяла до конца, а-а

Ну вот и всё - манекен тебя бросил

Ему плевать на чужие вопросы

Теперь я знаю - всё выглядит просто

Ты та, кому нужны эти песни про осень

Я надеюсь ты в курсе (в курсе, в курсе)

Тут закаты пропитаны грустью (грустью, грустью)

Потерпи, всё отпустит (всё отпустит, отпустит)

А может никогда...

А может никогда...

Ik herinner me dat ik je vertelde -

"Hij is niet voor jou, hij ligt op de bodem

Hef je ogen op, kijk omhoog

Het regent onder de voeten, het is bleek onder de voeten"

De auto vloog voorbij

Jij was het en twee andere idioten

Ik begrijp er geen

Wat heb je van hem gevonden?

En ik duik in je ogen

Kan alles geretourneerd worden?

Waar ik ouder ben dan jij

We zijn 18 en allemaal zonder leugens

Het doet me denken aan een jaar

Waar we zijn met jou in de hoofdrol

En altijd achter mij

Die van de auto klootzakken twee

Ik hoop dat je het weet (weet, weet)

Hier zijn de zonsondergangen verzadigd met verdriet (verdriet, verdriet)

Wees geduldig, laat het gaan (laat het gaan, laat het gaan)

Of misschien nooit...

Of misschien nooit...

De tijd ging voor mijn ogen voorbij

Een fles gin smeert de stem van het timbre

Ik begrijp niet wat de fuck

Ben ik erger dan je paspop?

Ik heb je nodig, en geloof me, ik weet het

Vandaag - jij, en morgen - nog een

En dit is zijn kleurrijke leven

Je leven is een hoofdpijn

A-ta-ta-er komt rook uit het raam

Ergens rondhangen in de hut, je kind

Je bent als het laatste schaap voor hem.

Vertrouwd, vertrouwd tot het einde, ah

Nou, dat is alles - de mannequin gooide je

Hij geeft niets om de vragen van andere mensen

Nu weet ik het - alles ziet er eenvoudig uit

Jij bent degene die deze liedjes over de herfst nodig heeft

Ik hoop dat je het weet (weet, weet)

Hier zijn de zonsondergangen verzadigd met verdriet (verdriet, verdriet)

Wees geduldig, laat het gaan (laat het gaan, laat het gaan)

Of misschien nooit...

Of misschien nooit...