Between Your Lines - Holly Williams

We are all a little crazy, we are all a little weak

And we all are very fragile when there’s nothing left to speak

When there’s no one left to talk to, no more tears are left to cry

Will you stand up for the right thing or continue in denial

I don’t know

Well, you know I’d love to help you, you know I’d love to heal

But without the hands of God, you will never be revealed

So, take off your mask of happiness, take off your mask of fame

We all know that you’ve got problems just like everybody’s name

I don’t know why you fold in the arms of reality

Why do you break with every wave in your stormy sea

You know I’d love to think you were doing fine, but I’d be lying

So, don’t tell me everything is good, don’t walk on bitter ground

I have seen you at your worst, and I still love you when you’re down

But I hate to see you live like this, I hate to see you crying

And I hate to see you tangled in her web of sex and lies

Do you have a god you pray to, do you have a god you love

Do you have some twisted fear about the will from up above

Do you wait for him in silence, do you wait for him in vain

Do you think some crazy fool is gonna preach your pain

I don’t know why you fold in the arms of reality

Why do you break with every wave in your stormy sea

Why do you cringe at the wake of every godly dream

While I watch you laughing on the brink of insecurity

You know I’d love to say you were doing fine, but I’d be lying

So, why must you walk with burdens much too big for you to bear

When you know it’s not your fault

There are saints and sinners everywhere

You don’t have to smile, I can read between your lines

I read guilt, and I read mercy, I read glory to the father

I read bitterness and suffering and love for all your children

I read brokenness inside your heart and scars too deep to see

I read pain from a young boy who’s father left too early

Who’s mother tried to mold him into what she’d love to be:

I don’t know why you fold in the arms of reality

Why do you break with every wave in your stormy sea

And why do you cringe at the wake of every godly dream while

I watch you laughin' on the brink of insecurity

You know we’d love to help, yeah, you know we’d love to heal

But without the hands of God, you will never be revealed

You know we’d all love to say you were doing fine, but we’d be lying

We zijn allemaal een beetje gek, we zijn allemaal een beetje zwak

En we zijn allemaal erg kwetsbaar als er niets meer te praten valt

Als er niemand meer is om mee te praten, zijn er geen tranen meer om te huilen

Kom je op voor het juiste of blijf je ontkennen?

Ik weet het niet

Nou, je weet dat ik je graag zou helpen, je weet dat ik graag zou genezen

Maar zonder de handen van God zul je nooit onthuld worden

Dus zet je masker van geluk af, zet je masker van roem af

We weten allemaal dat je problemen hebt zoals de naam van iedereen

Ik weet niet waarom je in de armen van de realiteit vouwt

Waarom breek je met elke golf in je stormachtige zee?

Je weet dat ik graag zou denken dat het goed met je gaat, maar ik zou liegen

Dus, vertel me niet dat alles goed is, loop niet op bittere grond

Ik heb je op je slechtst gezien en ik hou nog steeds van je als je down bent

Maar ik haat het om je zo te zien leven, ik haat het om je te zien huilen

En ik haat het om je verstrikt te zien in haar web van seks en leugens

Heb je een god tot wie je bidt, heb je een god waar je van houdt?

Heb je een verwrongen angst voor de wil van boven?

Wacht je in stilte op hem, wacht je tevergeefs op hem?

Denk je dat een of andere gekke dwaas je pijn gaat prediken?

Ik weet niet waarom je in de armen van de realiteit vouwt

Waarom breek je met elke golf in je stormachtige zee?

Waarom krimp je ineen bij elke goddelijke droom?

Terwijl ik je zie lachen op het randje van onzekerheid

Weet je, ik zou graag zeggen dat het goed met je gaat, maar ik zou liegen

Dus waarom moet je lopen met lasten die veel te groot zijn om te dragen?

Als je weet dat het niet jouw schuld is

Er zijn overal heiligen en zondaars

Je hoeft niet te glimlachen, ik kan tussen je regels door lezen

Ik lees schuld, en ik lees genade, ik lees glorie aan de vader

Ik lees bitterheid en lijden en liefde voor al je kinderen

Ik lees gebrokenheid in je hart en littekens die te diep zijn om te zien

Ik lees pijn van een jonge jongen wiens vader te vroeg is vertrokken

Wiens moeder probeerde hem te vormen tot wat ze graag zou willen zijn:

Ik weet niet waarom je in de armen van de realiteit vouwt

Waarom breek je met elke golf in je stormachtige zee?

En waarom krimp je ineen bij elke goddelijke droom terwijl?

Ik zie je lachen op het randje van onzekerheid

Je weet dat we graag willen helpen, ja, je weet dat we graag willen genezen

Maar zonder de handen van God zul je nooit onthuld worden

Je weet dat we allemaal graag zouden zeggen dat het goed met je gaat, maar we zouden liegen