Revolutions in Refracted Light - Hollow Earth

Ebb and flow in between familiar places and those unseen

On brilliant streams of cerulean haze with violent torrents of crimson waves

In the frail light of stars I exist

In this acquiescence I am free

Behind closed eyes on the solar sea, in ataraxia floating weightlessly

In the florid light of stars I deteriorate, in this desolation I am cursed

Swallowed by the infinite expanse, and defined by the incessant rotation

Behind closed eyes on the solar sea, in ataraxia floating weightlessly

So helpless are those falling grains of sand with no foundation to reside

Echoes of familiar tones reverberate until they dissolve visions over exposed,

laced with sorrow, telling of home

Eb en vloed tussen bekende en ongeziene plaatsen

Op schitterende stromen van cerulean waas met gewelddadige stromen van karmozijnrode golven

In het zwakke licht van de sterren besta ik

In deze berusting ben ik vrij

Achter gesloten ogen op de zonnezee, in ataraxia gewichtloos zwevend

In het fleurige licht van de sterren verslechter ik, in deze verlatenheid ben ik vervloekt

Opgeslokt door de oneindige uitgestrektheid en gedefinieerd door de onophoudelijke rotatie

Achter gesloten ogen op de zonnezee, in ataraxia gewichtloos zwevend

Zo hulpeloos zijn die vallende zandkorrels zonder basis om te verblijven

Echo's van bekende tonen weergalmen totdat ze visies overbelicht oplossen,

doorspekt met verdriet, vertellend over thuis