Once We Were Kings - Hollenthon

Fire… I hold the mythic flame within my palm

Fire… Wildly dancing in the still of night

This dream that fades before it soars

A frozen lake of blood and guilt

Abandon hope, who enter here

My love has died so long ago

Cowards… You preached from temples made of flesh and bone

Envy… She was the poison torturing your souls

Gorging… Devouring killer gnawing at our scars

Fury… A beast in bondage rotting in the ground

And my heart and my soul flee with the flames

Once we were kings

Before your throne

We tasted death

For promised stars in skies we longed

Yet stars don’t shine, where darkness reigns

May fiery hope deliver us

And my heart and my soul flee with the flames

Once we were kings

And the wind gently sings

Of the lives we have lost

But once we were kings

And as the fire sears our weary flesh

The seven rays have lost their hold

The slaves of yore rise with the smoke

This reign shall fall and rise no more

Your wrath remains, your pleasure wretched

A wayward child lost in the storm

Forgotten feats return to haunt your doom

I will not be the last to go

And my heart and my soul flee with the flames

Once we were kings

And the wind gently sings

Of the lives we have lost

But once we were kings…

Vuur... ik houd de mythische vlam in mijn handpalm

Vuur... Wild dansend in de stilte van de nacht

Deze droom die vervaagt voordat hij stijgt

Een bevroren meer van bloed en schuld

Laat de hoop varen, wie hier binnenkomt

Mijn liefde is zo lang geleden gestorven

Lafaards... Jullie predikten vanuit tempels gemaakt van vlees en beenderen

Afgunst... Ze was het gif dat je zielen martelde

Gorging... Verslindende moordenaar die aan onze littekens knaagt

Fury... Een beest in slavernij dat in de grond wegrot

En mijn hart en mijn ziel vluchten met de vlammen

Ooit waren we koningen

Voor je troon

We hebben de dood geproefd

Naar beloofde sterren in de lucht waarnaar we verlangden

Maar sterren schijnen niet, waar duisternis heerst

Moge vurige hoop ons verlossen

En mijn hart en mijn ziel vluchten met de vlammen

Ooit waren we koningen

En de wind zingt zachtjes

Van de levens die we hebben verloren

Maar ooit waren we koningen

En terwijl het vuur ons vermoeide vlees verschroeit

De zeven stralen hebben hun houvast verloren

De slaven van weleer staan ​​op met de rook

Deze heerschappij zal vallen en niet meer opstaan

Uw toorn blijft, uw plezier ellendig

Een eigenzinnig kind verloren in de storm

Vergeten prestaties keren terug om je ondergang te achtervolgen

Ik zal niet de laatste zijn die gaat

En mijn hart en mijn ziel vluchten met de vlammen

Ooit waren we koningen

En de wind zingt zachtjes

Van de levens die we hebben verloren

Maar toen we eenmaal koningen waren...