Live & Let Go Restrung - Hilltop Hoods, Brother Ali, Maverick Sabre

All these days I’ve been broken and hopeless

And I, and I don’t feel like I’m coping, I’m hoping

That I, that I can live and let go

So I can get through it

Yeah, I can live and let go

So I can get through this

You know that pain can

Hang in the air like cigarette smoke, right?

Sometimes trying to live and let go

Still trying to talk with a mouth full of cinnamon though

I’m trying to crawl out the skin I’m in so

I can see through the eyes of a loved one, eyes of an enemy

Rising above sometimes takes a pedigree

That I fear that I don’t possess

And turns hope into hopelessness

But I won’t regress

Won’t let life wear me down

Staring down as the travelers all rush past

Some part their weary brow

And wear a frown like a handlebar moustache

So I live by forgive and forget

Rather that than to live with regret

It’s like living with debt

It’s a weight that’ll curve your spine

Living with hurt is like serving time

All these days I’ve been broken and hopeless

And I, and I don’t feel like I’m coping, I’m hoping

That I, that I can live and let go

So I can get through it

Yeah, I can live and let go

So I can get through this

All these days I’ve been

I pay homage to obstacles

Thin line between honour and horrible

The healing heart knows the eyes must overflow

Tears clear the windows that guard the soul

Now that the water flow, you can scrub the mud out of your land

The blood out of your hands

But you still gotta cleanse the heart that’s trying to beat inside

And it’s only purified by the tears you cry

You can fight all the devils and slay them

But if you’re made hard at the days end then they win

There’s only one force that can solve all this

I want the warm heart that we all start with

Sometimes we march out, ball our fists

I will give it all up for my softness

You will never invade my Holy place

I let the tears dry on my face

All these days I’ve been broken and hopeless

And I, and I don’t feel like I’m coping, I’m hoping

That I, that I can live and let go

So I can get through it

Yeah, I can live and let go

So I can get through this

If these walls could talk they’d sing a sombre song

And if we’re stronger from this road that goes on and on

We wear scarring like armour made of problems from

Void of feeling, time ticking, sitting on a bomb

So disengaged, hope in us fades

Reaching out but the dark taking focus away

This road’s paved by the brave without knowing the way

Don’t stray bro, they didn’t build Rome in a day

And I don’t need to satisfy a ceaseless appetite

Just to feel at peace or gratified

If we don’t reach for the stars, only reach for satellite

We’ll live in faded colour, we dream in black and white

I know our demons walk among us

The struggle’s something that we do, not something to become us

So let go of all the suffering and hurt

Yo, unless we ball it up and we burst

So I can get through this, so I can get through this

So I can get through this, so I can get through this

Yeah, all these days I’ve been broken and hopeless

And I, and I don’t feel like I’m coping, and I’m hoping

That I, that I can live and let go

So I can get through it

So I can live and let go

So I can get through this

So I can get through this, so I can get through this

So I can get through this, so I can get through this

So I can live and let go

So I can get through this

So I can live and let go

So I can get through this

Al deze dagen ben ik gebroken en hopeloos geweest

En ik, en ik heb niet het gevoel dat ik het aankan, ik hoop

Dat ik, dat ik kan leven en loslaten

Zodat ik er doorheen kom

Ja, ik kan leven en loslaten

Zodat ik hier doorheen kom

Je weet dat pijn kan

Hang in de lucht als sigarettenrook, toch?

Soms proberen te leven en los te laten

Probeer nog steeds te praten met een mond vol kaneel

Ik probeer uit de huid te kruipen waarin ik me bevind, dus

Ik kan zien door de ogen van een geliefde, de ogen van een vijand

Om boven te komen heb je soms een stamboom nodig

Dat ik vrees dat ik niet bezit

En verandert hoop in hopeloosheid

Maar ik ga niet achteruit

Laat het leven me niet uitputten

Naar beneden staren terwijl de reizigers allemaal voorbij rennen

Sommigen delen hun vermoeide voorhoofd

En draag een frons als een stuursnor

Dus ik leef door te vergeven en te vergeten

Liever dat dan met spijt te leven

Het is als leven met schulden

Het is een gewicht dat je ruggengraat buigt

Leven met pijn is als tijd uitzitten

Al deze dagen ben ik gebroken en hopeloos geweest

En ik, en ik heb niet het gevoel dat ik het aankan, ik hoop

Dat ik, dat ik kan leven en loslaten

Zodat ik er doorheen kom

Ja, ik kan leven en loslaten

Zodat ik hier doorheen kom

Al deze dagen ben ik geweest

Ik breng hulde aan obstakels

Dunne lijn tussen eer en verschrikkelijk

Het genezende hart weet dat de ogen moeten overstromen

Tranen wissen de ramen die de ziel bewaken

Nu het water stroomt, kun je de modder uit je land schrobben

Het bloed uit je handen

Maar je moet nog steeds het hart reinigen dat van binnen probeert te kloppen

En het wordt alleen gezuiverd door de tranen die je huilt

Je kunt tegen alle duivels vechten en ze verslaan

Maar als je het moeilijk maakt aan het einde van de dag, dan winnen ze

Er is maar één kracht die dit allemaal kan oplossen

Ik wil het warme hart waar we allemaal mee beginnen

Soms marcheren we naar buiten, bal onze vuisten

Ik zal alles opgeven voor mijn zachtheid

Je zult mijn heilige plaats nooit binnenvallen

Ik laat de tranen op mijn gezicht drogen

Al deze dagen ben ik gebroken en hopeloos geweest

En ik, en ik heb niet het gevoel dat ik het aankan, ik hoop

Dat ik, dat ik kan leven en loslaten

Zodat ik er doorheen kom

Ja, ik kan leven en loslaten

Zodat ik hier doorheen kom

Als deze muren konden praten, zouden ze een somber lied zingen

En als we sterker zijn van deze weg die maar doorgaat

We dragen littekens als harnassen gemaakt van problemen van

Geen gevoel, de tijd tikt, zittend op een bom

Dus losgekoppeld, hoop in ons vervaagt

Uitreiken maar het donker neemt de aandacht weg

Deze weg is geplaveid door de dapperen zonder de weg te kennen

Dwaal niet af bro, ze hebben Rome niet in één dag gebouwd

En ik hoef geen onophoudelijke eetlust te stillen

Gewoon om je op je gemak te voelen of tevreden te zijn

Als we niet naar de sterren reiken, bereik dan alleen de satelliet

We leven in vervaagde kleuren, we dromen in zwart-wit

Ik weet dat onze demonen onder ons lopen

De strijd is iets dat we doen, niet iets om ons te worden

Dus laat al het lijden en de pijn los

Yo, tenzij we het opblazen en we barsten

Dus ik kan hier doorheen komen, dus ik kan hier doorheen komen

Dus ik kan hier doorheen komen, dus ik kan hier doorheen komen

Ja, al die dagen ben ik gebroken en hopeloos geweest

En ik, en ik heb niet het gevoel dat ik het aankan, en ik hoop

Dat ik, dat ik kan leven en loslaten

Zodat ik er doorheen kom

Zodat ik kan leven en loslaten

Zodat ik hier doorheen kom

Dus ik kan hier doorheen komen, dus ik kan hier doorheen komen

Dus ik kan hier doorheen komen, dus ik kan hier doorheen komen

Zodat ik kan leven en loslaten

Zodat ik hier doorheen kom

Zodat ik kan leven en loslaten

Zodat ik hier doorheen kom