Hydra - Hieroglyphics

I’m a shady ass fool

I stick a machete in the back of

Your rib cage, trying to disengage the blade just to save

Your life, caught a knife, backstabbed again

Jealous, want your cabbage then, yelling out

How I break out the mack ten, fully automatic then

Start spraying up shots, like crooked cops

Squeezing the trigger like Ice T

It’s magical, how the shiesty ones gradually metamorphosise

Right before your eyes and then flash on you

I get cold sweat, every morning

Waking up from nightmares, about heaven being

This padded room, that god said I’m never leaving

I wonder if I’m dead or breathing, I think he’s punishing me

Cuz I think people look better bleeding

I praise, for Prozac and Codeine

To keep my mind floating, hoping I don’t hurt somebody for nothing

I praise, I remember brighter days, before I was abducted by the grays

And now my mind’s a maze, understand

I be strong in the Berkeley streets

Searching for meat and trashcans with assorted leftovers

I face foreclosure, my mind roams in zones and mazes

Thinking about the days I rhymed (I could’ve made it)

I can’t accept panic swept, I’m an arsonist

Leaving the Oakland hills smoke filled, I’m deadlier than arsenic

Down at lake Merritt, setting ducks on fire, watch the fluttering flab

I’m on the run, fuck the priors!

Five heads is better than one

Instead of just one, when you see me you better run

They try to say that I’m crazy, but I’m normal

Y’all crazy

They say I’m volatile, infantile talented

Not demented enough to be committed, but unbalanced

I lost my parents as a kid

Nobody’s really certain if their deaths were an accident

That gets me laughing, you’re all just victims for the assassin

Using drugs is suppressive, but I can’t surpass 'em

To kill a cancer, catch it

I wanna see the whole world in ashes

Only then will I be happy

They got my attitude switching, conditions my brain

Moving fast and I’m twitching of this prescription drug, addiciton

Try to maintain the same

But everything’s against the grain

So it don’t make sense to complain

I’m convinced that my brain is tense from the strain of stress

Wanderin' your town, with intensive pain, and yes

I like to do things until my mood swings, then

I’m like fuck that, y’all niggas is strange!

— repeat to end

Ik ben een louche dwaas

Ik steek een machete in de achterkant van

Je ribbenkast, probeert het mes los te maken alleen maar om te sparen

Je leven, een mes gevangen, weer in de rug gestoken

Jaloers, wil je kool dan, schreeuwen?

Hoe ik de mack tien doorbreek, volledig automatisch dan

Begin met het spuiten van schoten, zoals corrupte agenten

De trekker indrukken zoals Ice T

Het is magisch, hoe de verlegen mensen geleidelijk metamorfoseren

Vlak voor je ogen en dan flitsen op je

Ik krijg het koud van zweet, elke ochtend

Wakker worden uit nachtmerries, over het wezen van de hemel

Deze gecapitonneerde kamer, die god zei dat ik nooit wegga

Ik vraag me af of ik dood ben of adem, ik denk dat hij me straft

Omdat ik denk dat mensen er beter uitzien als ze bloeden

Ik prijs, voor Prozac en Codeine

Om mijn gedachten te laten zweven, in de hoop dat ik niet voor niets iemand pijn doe

Ik prijs, ik herinner me helderdere dagen, voordat ik werd ontvoerd door de grijzen

En nu is mijn geest een doolhof, begrijp je?

Ik ben sterk in de straten van Berkeley

Op zoek naar vlees en vuilnisbakken met diverse restjes

Ik heb te maken met afscherming, mijn geest dwaalt af in zones en doolhoven

Denkend aan de dagen dat ik rijmde (ik had het kunnen halen)

Ik kan niet accepteren dat paniek wordt geveegd, ik ben een brandstichter

Ik laat de heuvels van Oakland met rook gevuld achter, ik ben dodelijker dan arseen

Beneden bij Lake Merritt, eenden in brand steken, kijken naar de fladderende flab

Ik ben op de vlucht, fuck de priors!

Vijf hoofden is beter dan één

In plaats van slechts één, kun je beter rennen als je me ziet

Ze proberen te zeggen dat ik gek ben, maar ik ben normaal

Jullie zijn gek

Ze zeggen dat ik vluchtig, infantiel getalenteerd ben

Niet dement genoeg om toegewijd te zijn, maar onevenwichtig

Ik verloor mijn ouders als kind

Niemand weet echt zeker of hun dood een ongeluk was

Daar moet ik om lachen, jullie zijn allemaal gewoon slachtoffers van de moordenaar

Drugs gebruiken is onderdrukkend, maar ik kan ze niet overtreffen

Om een ​​kanker te doden, moet je hem vangen

Ik wil de hele wereld in as zien

Alleen dan zal ik blij zijn

Ze hebben mijn houding veranderd, mijn brein geconditioneerd

Het gaat snel en ik krijg trek van dit voorgeschreven medicijn, addiciton

Probeer hetzelfde te behouden

Maar alles is tegen de stroom in

Het heeft dus geen zin om te klagen

Ik ben ervan overtuigd dat mijn hersenen gespannen zijn door de stress

Dwaal door je stad, met intense pijn, en ja

Ik vind het leuk om dingen te doen tot mijn stemmingswisselingen, dan

Ik ben als fuck dat, jullie vinden is vreemd!

— herhaal tot einde