Flood - Hibou

Courts of time will keep us lost

And all we’ll know is that somehow

We’ll meet where the grasslands touch the moonlit night

I’ll follow the fires, you follow the lights

Dressed in black the days will pass

And with your grief the years unwind

Counting on the oldest to find the furthest blue

Buried in the winter, frozen beside you

While all the warmth we know will try to fade into the flood, alone

We’ll both hold onto the same ending, as we let go

As we let go

De rechtbanken van de tijd houden ons verloren

En alles wat we zullen weten is dat op de een of andere manier

We zullen elkaar ontmoeten waar de graslanden de maanverlichte nacht raken

Ik volg de vuren, jij volgt de lichten

In het zwart gekleed gaan de dagen voorbij

En met je verdriet komen de jaren tot rust

Reken op de oudste om de verste blauw te vinden

Begraven in de winter, bevroren naast je

Terwijl alle warmte die we kennen, zal proberen te verdwijnen in de vloed, alleen

We houden allebei vast aan hetzelfde einde, terwijl we loslaten

Terwijl we loslaten