Ich Wollte Nie Erwachsen Sein (Nessajas Lied) - Helene Fischer

Ich wollte nie erwachsen seinhab' immer mich zur Wehr gesetzt

Von außen wurd' ich hart wie Steinund doch hat man mich oft verletzt

Irgendwo tief in mir bin ich ein Kind geblieben

Erst dann, wenn ich’s nicht mehr spüren kann, weiß ich, es ist für mich zu spät,

zu spät, zu spät

Unten auf dem Meeresgrundwo alles Leben ewig schweigtkann ich noch meine Träume

seh’nwie Luft, die aus der Tiefe steigt

Irgendwo tief in mir bin ich ein Kind geblieben

Erst dann, wenn ich’s nicht mehr spüren kann, weiß ich, es ist für mich zu spät,

zu spät, zu spät

Ich gleite durch die Dunkelheitund warte auf das Morgenlicht

Dann spiel' ich mit dem Sonnenstrahlder silbern sich im Wasser bricht

Irgendwo tief in mir bin ich ein Kind geblieben

Erst dann, wenn ich’s nicht mehr spüren kann, weiß ich, es ist für mich zu spät,

zu spät, zu spät

Ik heb nooit willen opgroeien, ik heb altijd gevochten

Van buitenaf werd ik zo hard als steen en toch was ik vaak geblesseerd

Ergens diep van binnen ben ik een kind gebleven

Pas als ik het niet meer kan voelen, weet ik dat het te laat is voor mij

te laat, te laat

Beneden op de bodem van de zee, waar al het leven voor altijd stil is, kan ik nog steeds dromen

eruit zien als lucht die uit de diepte opstijgt

Ergens diep van binnen ben ik een kind gebleven

Pas als ik het niet meer kan voelen, weet ik dat het te laat is voor mij

te laat, te laat

Ik glijd door de duisternis, wachtend op het ochtendlicht

Dan speel ik met de zonnestraal die zilver breekt in het water

Ergens diep van binnen ben ik een kind gebleven

Pas als ik het niet meer kan voelen, weet ik dat het te laat is voor mij

te laat, te laat