Du kennst mich doch - Helene Fischer

Ich frag' mich immer, was das wohl ist.

Warum du heute noch bei mir bist.

Verdammt, du kennst mich doch.

Baby, du kennst mich doch.

Ich steh' mir selber so oft im Weg.

Merk dabei nicht,

wie ich Brände leg'.

Verdammt, du kenns tmich doch.

Hm, du kennst mich doch.

Ich werde nie 'ne Traumfrau werden

und ich will’s auch lange nicht mehr sein.

Doch bei dir lass ich mich fallen.

Da komm' ich heim.

Und ich weiß, ich bin kein leichter Fall.

Da braucht man Nerven wie aus Stahl.

Dafür gibt es mich nur dies' eine Mal.

Doch wenn ich dann deine Nähe spür',

dann komm ich endlich an bei mir.

Ich fass' es nicht — Du liebst mich immer noch.

Tja.

Du kennst mich doch.

Die Kratzer vorn an der Wagentür.

Der letzte Wein, es war kurz nach vier.

Verdammt, du kennst mich doch.

Hm, du kennst mich doch.

Den Schuhtick und den Klamottenspleen

und so viel mehr hast du mir schon verzieh’n.

Verdammt, du kennst mich doch.

Baby, du kennst mich doch.

Und ich weiß, ich bin kein leichter Fall.

Da braucht man Nerven wie aus Stahl.

Dafür gibt es mich nur dies' eine Mal.

Doch wenn ich dann deine Nähe spür',

dann komm ich endlich an bei mir.

Ich fass' es nicht — Du liebst mich immer noch.

Tja.

Du kennst mich doch.

Ik vraag me altijd af wat dat is.

Waarom ben je nog steeds bij me vandaag.

Verdomme, je kent me.

Schat, je kent me

Ik zit mezelf zo vaak in de weg.

niet opmerken

hoe ik vuur stook.

Verdomme, je kent me.

Hmm, je kent mij.

Ik zal nooit een droomvrouw zijn

en dat wil ik ook niet lang zijn.

Maar met jou heb ik mezelf laten vallen.

Ik kom naar huis.

En ik weet dat ik niet makkelijk ben.

Je hebt stalen zenuwen nodig.

Daarom besta ik maar deze keer.

Maar als ik dan je nabijheid voel,

dan kom ik eindelijk tot mezelf.

Ik kan het niet geloven - je houdt nog steeds van me.

goed

Je kent me.

De krassen op de voorkant van de autodeur.

De laatste wijn, het was even na vieren.

Verdomme, je kent me.

Hmm, je kent mij.

De schoen tik en de kleding fancy

en je hebt me al zoveel meer vergeven.

Verdomme, je kent me.

Schat, je kent me

En ik weet dat ik niet makkelijk ben.

Je hebt stalen zenuwen nodig.

Daarom besta ik maar deze keer.

Maar als ik dan je nabijheid voel,

dan kom ik eindelijk tot mezelf.

Ik kan het niet geloven - je houdt nog steeds van me.

goed

Je kent me.