When The Woods Were Young - He Is Legend

Will you take me back to when the woods were young?

When I fashioned a cauldron out of a hollow stump

Then I threw in a little of this

And I threw in a little of that

I managed to mumble some mumbo jumbo before I felt your cold dead hands

And we were face to face

I never could forget that day

Her eyes were fires burning miles away

And her lips were so close I could have stolen a taste

Close your eyes, drift off to sleep

You’ll be one of us

Beneath my wing

Lost in a dream, kissing the succubus

I hope I never have to wake

I pray to her my soul to take

I beg death for eternal sleep

Come back to me

Will you take me back to when the woods were mine

When I saw her last and I was left behind

I guess she’s bored with me

I haven’t seen her, haven’t slept in weeks

I’m frozen stiff

She’s blowing kisses in the pines

I’ve been shivering here all night, now would you give me a taste

Now death is not the worst

The absence of love is such abject pain

I’ve been centuries without sleep

Loneliness perched on the roof, waiting with brooding wings

She knows the truth

No one’s going to take me back

To when the woods were young

Breng je me terug naar de tijd dat de bossen nog jong waren?

Toen ik een ketel maakte van een holle stronk

Toen gooide ik er een beetje van in

En ik gooide er een beetje van in

Het is me gelukt om wat mumbo jumbo te mompelen voordat ik je koude, dode handen voelde

En we stonden oog in oog

Ik zou die dag nooit kunnen vergeten

Haar ogen waren vuren die kilometers ver brandden

En haar lippen waren zo dichtbij dat ik een smaak had kunnen stelen

Sluit je ogen, val in slaap

Je zult een van ons zijn

Onder mijn vleugel

Verdwaald in een droom, de succubus kussend

Ik hoop dat ik nooit wakker hoef te worden

Ik bid tot haar mijn ziel om te nemen

Ik smeek de dood om eeuwige slaap

Kom bij me terug

Breng je me terug naar toen de bossen van mij waren?

Toen ik haar voor het laatst zag en ik achterbleef

Ik denk dat ze zich verveelt met mij

Ik heb haar niet gezien, heb al weken niet geslapen

Ik ben bevroren stijf

Ze blaast kusjes in de dennen

Ik heb hier de hele nacht zitten bibberen, wil je me nu eens proeven?

Nu is de dood niet het ergste

De afwezigheid van liefde is zo'n bittere pijn

Ik heb eeuwen niet geslapen

Eenzaamheid neergestreken op het dak, wachtend met broeierige vleugels

Ze kent de waarheid

Niemand neemt me terug

Naar toen de bossen nog jong waren