Silent Gold - He Is Legend

The silence of the forest

I was waiting for it

Repeated by the wind

Nothing but an echo

Begging me to let go

Never speak again

You only have to whisper

You barely have to breathe

I can hear them calling

I can hear 'em moan

Heavy were the voices

Turning me to stone

Heaven was a nightmare

Hell a bad dream

I wanted to come here

Now I’ll never leave

You’ve lost all control

You can’t keep your mouth shut

Your sentence is silver but silence is gold

You have no control

Your words are just dust

You could have been spared

But you talk too much

Quietly as I roam

All paths are overgrown

Above the pine trees sway

Never found a way out

So I gave up and laid down

Still there to this day

You only have to whisper

You barely have to breathe

Can you hear me calling?

Can you hear me moan?

I produce the voices

Me and me alone

Heaven was a nightmare

Hell was just a dream

You wanted to come here

Now you can never leave

You’ve lost all control

You can’t keep your mouth shut

Your sentence is silver but silence is gold

You have no control

Your words are just dust

You could have been spared

But you talk too much

And nowhere left is sacred

Nowhere to call home

At least we’ll be together

The sun can bleach our bones

They beg you not to say it

They beg you not to speak

The voice inside the silence

Is always calling

Now you’ve lost all control

Your sentence is silver

But silence…

Silence is gold

De stilte van het bos

Ik wachtte erop

Herhaald door de wind

Niets dan een echo

Smeek me om los te laten

Nooit meer praten

Je hoeft alleen maar te fluisteren

Je hoeft amper te ademen

Ik hoor ze bellen

Ik kan ze horen kreunen

Zwaar waren de stemmen

Me in steen veranderen

De hemel was een nachtmerrie

Verdorie een slechte droom

Ik wilde hierheen komen

Nu ga ik nooit meer weg

Je bent alle controle kwijt

Je kunt je mond niet houden

Je zin is zilver, maar zwijgen is goud

Je hebt geen controle

Je woorden zijn gewoon stof

Je had kunnen worden gespaard

Maar je praat te veel

Rustig terwijl ik ronddwaal

Alle paden zijn overwoekerd

Boven de pijnbomen zwaaien

Nooit een uitweg gevonden

Dus ik gaf het op en ging liggen

Nog steeds aanwezig tot op de dag van vandaag

Je hoeft alleen maar te fluisteren

Je hoeft amper te ademen

Kun je me horen bellen?

Kun je me horen kreunen?

Ik produceer de stemmen

Ik en ik alleen

De hemel was een nachtmerrie

De hel was maar een droom

Je wilde hierheen komen

Nu kun je nooit meer weg

Je bent alle controle kwijt

Je kunt je mond niet houden

Je zin is zilver, maar zwijgen is goud

Je hebt geen controle

Je woorden zijn gewoon stof

Je had kunnen worden gespaard

Maar je praat te veel

En nergens meer is heilig

Nergens naar huis te bellen

We zijn tenminste samen

De zon kan onze botten bleken

Ze smeken je om het niet te zeggen

Ze smeken je om niet te spreken

De stem in de stilte

Belt altijd

Nu ben je alle controle kwijt

Je zin is zilver

Maar stilte...

Stilte is goud