Bahamut - Hazmat Modine

Well, Bohemoth calls us his own

While Bahamut wanders alone

They both go out to play

On that cold and rainy day

And Bohemoth sings us his song

While Bahamut wanders along

But in the glory of this spring

You can hear Bahamut sing

Whoa-ho-ho

Are you as big as me?

Whoa-ho-ho-ho

Way too big to see

Whoa-ho-ho-ho-ho

Bahamut he goes so slow

Whoa-ho-ho-ho

Too big a place to go

(Solos)

(Spoken)

The entire known universe

Floats suspended in a thin silver bowl

Which rocks gently on the back

Of an immense blue-green tortuga

And the tortuga’s scaly feet

Are firmly placed on the topmost

Of seven craggy mountains

Which arise from a vast and arid plain

Of drifting, fetid, yellow dust

And the plain is balanced precariously

On top of a small thin green acacia tree?

Which grows from the snout

Of a giant blood red ox

With 50 eyes that breathes flame

The color of the midnight sky

And the ox’s hooves are firmly placed

On the single grain of sand

Which floats in the eye of Bahamut

Like a mote of dust

No one has ever seen Bahamut

Some think it’s a fish

Some think it’s a newt

All we know is that the lonely Bahamut

Floats endlessly through all time and all space

With all of us and everything

Floating in a single tear

Of his eye

Well, Bohemoth calls us his own

While Bahamut wanders alone

When they both go out to play

On that cold and rainy day

And Bohemoth sings us his song

While Bahamut wanders alone

But in the glory of their fall

You can hear Bahamut call

Whoa-ho-ho

Are you as big as me?

Whoa-ho-ho-ho

Way too big to see

Whoa-ho-ho-ho-ho

Bahamut he goes so slow

Whoa-ho-ho-ho

Too big a place to go

Nou, Bohemoth noemt ons de zijne

Terwijl Bahamut alleen dwaalt

Ze gaan allebei uit om te spelen

Op die koude en regenachtige dag

En Bohemoth zingt ons zijn lied

Terwijl Bahamut dwaalt

Maar in de glorie van deze lente

Je kunt Bahamut horen zingen

Whoa-ho-ho

Ben je net zo groot als ik?

Whoa-ho-ho-ho

Veel te groot om te zien

Whoa-ho-ho-ho-ho

Bahamut hij gaat zo langzaam

Whoa-ho-ho-ho

Een te grote plek om te gaan

(Solo's)

(Gesproken)

Het hele bekende universum

Drijvers opgehangen in een dunne zilveren kom

Die zachtjes op de rug schommelt

Van een enorme blauwgroene tortuga

En de geschubde voeten van de tortuga

Zijn stevig op de bovenste geplaatst

Van zeven steile bergen

Die voortkomen uit een uitgestrekte en dorre vlakte

Van drijvend, stinkend, geel stof

En de vlakte is gevaarlijk in evenwicht

Op een kleine dunne groene acaciaboom?

Die uit de snuit groeit

Van een gigantische bloedrode os

Met 50 ogen die vlam ademen

De kleur van de nachtelijke hemel

En de hoeven van de os zijn stevig geplaatst

Op de enkele zandkorrel

Die drijft in het oog van Bahamut

Als een stofje

Niemand heeft ooit Bahamut . gezien

Sommigen denken dat het een vis is

Sommigen denken dat het een salamander is

Alles wat we weten is dat de eenzame Bahamut

Drijft eindeloos door alle tijd en alle ruimte

Met ons allemaal en alles

Drijvend in een enkele traan

Van zijn oog

Nou, Bohemoth noemt ons de zijne

Terwijl Bahamut alleen dwaalt

Als ze allebei naar buiten gaan om te spelen

Op die koude en regenachtige dag

En Bohemoth zingt ons zijn lied

Terwijl Bahamut alleen dwaalt

Maar in de glorie van hun val

Je kunt Bahamut horen roepen

Whoa-ho-ho

Ben je net zo groot als ik?

Whoa-ho-ho-ho

Veel te groot om te zien

Whoa-ho-ho-ho-ho

Bahamut hij gaat zo langzaam

Whoa-ho-ho-ho

Een te grote plek om te gaan