Jealous Moon - Hayes Carll

The moon is slowly rising

It’s really not surprising

After all, she’s there most every night

Smiling on the lovers

Always shining on the others

And bathing in the sun’s reflected light

But later on she’s fade away

Hidden by the break of day

That always comes too soon

Poor little thing

She’s just a jealous moon

She plays above the water

Watching sailors, tramps and daughters

Live their lives and slowly fade away

Night afternight, year after year

Once she knows she’ll disappear

Into a world she never gets to stay

But she would give most anything

To open up her heart and sing

But no one hears her tune

Poor little thing

She’s just a jealous moon

No one ask her how she got so high

Way up there forever in the lonely sky

She watches through the seasons

Hoping without reason

That someday someone will call her home

But life goes on without her

No one ever ask about her

Or lets her know that she’s not alone

It breaks her heart that down below

Rivers run, flowers grow

But she can’t feel them bloom

Poor little thing

She’s just a jealous moon

The nights are getting colder

Stars are growing bolder

As they paint their final light across the sky

But closer to the atmosphere

She prays for clouds to disappear

So she could say goodnight and say goodbye

She never really goes away

Just hidden by another day

That always comes too soon

Poor little thing

She’s just a jealous moon

Poor little thing

She’s just a jealous moon

De maan komt langzaam op

Het is echt niet verwonderlijk

Ze is er tenslotte bijna elke avond

Lachend naar de geliefden

Altijd stralend op de anderen

En badend in het gereflecteerde licht van de zon

Maar later vervaagt ze

Verborgen door het aanbreken van de dag

Dat komt altijd te vroeg

Arm klein ding

Ze is gewoon een jaloerse maan

Ze speelt boven het water

Zeelieden, zwervers en dochters kijken

Leef hun leven en vervaag langzaam

Nacht na nacht, jaar na jaar

Zodra ze weet dat ze zal verdwijnen

In een wereld waar ze nooit mag blijven

Maar ze zou bijna alles geven

Om haar hart te openen en te zingen

Maar niemand hoort haar deuntje

Arm klein ding

Ze is gewoon een jaloerse maan

Niemand vraagt ​​haar hoe ze zo high is geworden

Helemaal daarboven voor altijd in de eenzame lucht

Ze kijkt door de seizoenen heen

Hopen zonder reden

Dat op een dag iemand haar naar huis zal bellen

Maar het leven gaat door zonder haar

Niemand heeft ooit naar haar gevraagd

Of laat haar weten dat ze niet alleen is

Het breekt haar hart dat beneden

Rivieren stromen, bloemen groeien

Maar ze kan ze niet voelen bloeien

Arm klein ding

Ze is gewoon een jaloerse maan

De nachten worden kouder

Sterren worden brutaler

Terwijl ze hun laatste licht aan de hemel schilderen

Maar dichter bij de sfeer

Ze bidt dat wolken verdwijnen

Zodat ze welterusten kan zeggen en gedag kan zeggen

Ze gaat nooit echt weg

Nog een dag verborgen

Dat komt altijd te vroeg

Arm klein ding

Ze is gewoon een jaloerse maan

Arm klein ding

Ze is gewoon een jaloerse maan