My Old Man - Harry Belafonte

My old man had a rounder’s soul

He’d hear an old freight train then he’d have to go

He came through town back before the war

Didn’t even know what it was he was lookin' for

Carried a tattered bag for his violin

Full of lots of songs of the places that he’d been

He talked real easy had a smiling way

He could pass along to you when his fiddle played

Makin' people drop their cares and woes

To hum out loud those tunes that his fiddle bowed

This fiddler’s eye caught one beauty there

She had that rollin' flowing' glowing kind of hair

He played for her as if she danced alone

He played his favorites songs the ones he called his own

He played until she was the last to go

Then he stopped and packed his case and said he’d take her home

And all the nights that passed a child was born

All the years that passed love would keep them warm

Making people drop their cares and woes

To hum out loud those tunes that his fiddle bowed

Well the train one morning blew a lonesome sound

As if she sang the blues of what it took from town

And all that I recall and said when I was young

Was no one else could rally sing those songs he sung

Making people drop their cares and woes

To hum out loud those tunes that his fiddle bowed

Mijn oude man had de ziel van een ronder

Hij zou een oude goederentrein horen en dan zou hij moeten gaan

Hij kwam voor de oorlog door de stad

Wist niet eens waar hij naar op zoek was

Hij droeg een aan flarden gescheurde tas voor zijn viool

Vol met veel liedjes van de plaatsen waar hij was geweest

Hij praatte heel gemakkelijk en hij glimlachte

Hij kan aan je doorgeven wanneer zijn viool speelde

Mensen hun zorgen en zorgen laten vallen

Om die deuntjes hardop te neuriën die zijn viool boog

Het oog van deze violist ving daar een schoonheid

Ze had dat golvende, gloeiende soort haar

Hij speelde voor haar alsof ze alleen danste

Hij speelde zijn favoriete nummers, degene die hij de zijne noemde

Hij speelde tot zij de laatste was om te gaan

Toen stopte hij, pakte zijn koffer in en zei dat hij haar mee naar huis zou nemen

En alle nachten die voorbijgingen werd een kind geboren

Alle jaren die voorbij gingen zou liefde hen warm houden

Mensen hun zorgen en zorgen laten vallen

Om die deuntjes hardop te neuriën die zijn viool boog

Nou, op een ochtend blies de trein een eenzaam geluid

Alsof ze de blues zong van wat het uit de stad haalde

En alles wat ik me herinner en zei toen ik jong was

Kon niemand anders de liedjes zingen die hij zong?

Mensen hun zorgen en zorgen laten vallen

Om die deuntjes hardop te neuriën die zijn viool boog