Walk Away (The City) - Hannah Grace

I think we lost the sunlight

There’s nothing in our eyes

Tell me what lasts forever

Tell me you feel alive

And it’s never easy

It’s never Sunday love

And it’s hard believing

It’s hard to believe in

I’ve been running out of space in the city, city

Put me back inside my cage

Leave me, leave me

You can feel it, you may need it

I can’t make it, I can’t make you mine

I walk away sometimes

These days are in the distance

Where do they even end?

Out in the open silence

That’s when I feel alive

Can it be this easy?

Forever Sunday love

And it’s hard believing

It’s hard to believe in

I’ve been running out of space in the city, city

Put me back inside my cage

Leave me, leave me

You can feel it, you may need it

I can’t make it, I can’t make you mine

I walk away sometimes

I’m nothing like a preacher

But I know what’s good for me

Don’t always have to reach out

For something I can’t see

You say that we’re surviving

But we’re just holding on

It’s hard believing

It’s hard to believe in

I’ve been running out of space in the city, city

Put me back inside my cage

Leave me, leave me

You can feel it, you may need it

I can’t make it, I can’t make you mine

I walk away

I’ve been running out of space in the city, city

Put me back inside my cage

Leave me, leave me

You can feel it, you may need it

I can’t make it, I can’t make you mine

I can’t make you mine (The city, city)

I can’t make you mine (The city, city)

I can’t make you mine (The city, city)

I can’t make you mine (The city, city)

I can’t make you mine (The city, city)

I can’t make you mine (The city, city)

I can’t make you mine (The city, city, yeah)

I can’t make you mine (The city, city)

Ik denk dat we het zonlicht zijn kwijtgeraakt

Er is niets in onze ogen

Vertel me wat voor altijd duurt

Vertel me je voelt dat je leeft

En het is nooit gemakkelijk

Het is nooit zondag liefde

En het is moeilijk te geloven

Het is moeilijk om in te geloven

Ik heb bijna geen ruimte meer in de stad, stad

Zet me terug in mijn kooi

Laat me, verlaat me

Je voelt het, je hebt het misschien nodig

Ik kan het niet maken, ik kan je niet de mijne maken

Ik loop soms weg

Deze dagen zijn in de verte

Waar eindigen ze zelfs?

In de open stilte

Dan voel ik me levend

Kan het zo eenvoudig zijn?

Voor altijd zondag liefde

En het is moeilijk te geloven

Het is moeilijk om in te geloven

Ik heb bijna geen ruimte meer in de stad, stad

Zet me terug in mijn kooi

Laat me, verlaat me

Je voelt het, je hebt het misschien nodig

Ik kan het niet maken, ik kan je niet de mijne maken

Ik loop soms weg

Ik ben niets als een prediker

Maar ik weet wat goed voor me is

U hoeft niet altijd contact op te nemen

Voor iets dat ik niet kan zien

Je zegt dat we aan het overleven zijn

Maar we houden gewoon vol

Het is moeilijk te geloven

Het is moeilijk om in te geloven

Ik heb bijna geen ruimte meer in de stad, stad

Zet me terug in mijn kooi

Laat me, verlaat me

Je voelt het, je hebt het misschien nodig

Ik kan het niet maken, ik kan je niet de mijne maken

Ik loop weg

Ik heb bijna geen ruimte meer in de stad, stad

Zet me terug in mijn kooi

Laat me, verlaat me

Je voelt het, je hebt het misschien nodig

Ik kan het niet maken, ik kan je niet de mijne maken

Ik kan je niet de mijne maken (de stad, stad)

Ik kan je niet de mijne maken (de stad, stad)

Ik kan je niet de mijne maken (de stad, stad)

Ik kan je niet de mijne maken (de stad, stad)

Ik kan je niet de mijne maken (de stad, stad)

Ik kan je niet de mijne maken (de stad, stad)

Ik kan je niet de mijne maken (de stad, stad, ja)

Ik kan je niet de mijne maken (de stad, stad)