Við teimum kvirru gráu - Hamferð

Markleys náði ber mín kropp

Um aldarmørk

Lati dreymar leiða meg

So heit og bjørt

Í mær tann væna glóð

Og enn tey heimaljóð

Eg sá eitt máttleyst bros

Sum glotta handan skýggi

Eitt ljós, sum kelda rann

So kalt og blítt

Í skuggum skygdi lyftið um

Aftur til tín

At teska «góða»

Vitja tínar dreymar

Vekja títt hold

Men stjørna mín fall út úr tíni eygsjón

Og har brennur hon enn

Nærum slöknað nú

So ber og uttom lívd

Tráar eftir tær

Lat teg skola yvir meg

Endurskapa meg

Stilla sorg úr gomlu øld

Kynd í minnir køld

Eg kenni brátt tað brá

Mær lyfti lívsins trá

Fjaldi egnu tár

Eg kenni brátt tað brá…

Markleys bereikte mijn blote lichaam

Over de duisternis van de eeuw

Luie dromen leiden me

Zo warm en helder

In de maagdentand een goede sintels

En nog steeds thuispoëzie

Ik zag een machteloze glimlach

Een grijns voorbij de schaduwen

Eén licht, enkele bronnen stroomden

Zo koud en zacht

In de schaduw overschaduwde de lift

Terug naar plukken

Bij teska «goed»

Bezoek kiest dromen

Wek regelmatig vlees op

Maar mijn ster viel uit het zicht

En ze brandt nog steeds

Laten we nu ontspannen

Dus og uttom lívd

Tranen na tenen

Laat me school yvir

Maak mij opnieuw

Verdriet van op hoge leeftijd aanpassen

Een vuur in de kou herinnert eraan

Dat leer ik straks

Het meisje tilde de levensboom op

Een berg tranen

ik ga binnenkort lesgeven br