Risk/Reward - Hail the Sun

Now should I step away?

How could I anyway?

I’ve traced it back right to the days

I hate the guilt but love the taste

My eyes should be gouged

This can’t resolve

Those eyes were too much

For the walls my soul created

In the frigid arms of winter

We burned the wick at both ends

Then tricked ourselves but didn’t know

Feels good, knowing no one isn’t out there

The reach casts across the sea

When the feeling passes, another casualty

I’ve traced it right back to the day

I hate the game but love to play

Those eyes are gouging

This can’t be good

My eyes saw too much for the mind my skull protected

In the frigid arms of winter

We burned the wick at both ends

I felt the heat but couldn’t let go

Moet ik nu afstand nemen?

Hoe zou ik trouwens kunnen?

Ik heb het getraceerd tot in de dagen

Ik haat het schuldgevoel, maar hou van de smaak

Mijn ogen moeten worden uitgestoken

Dit kan niet worden opgelost

Die ogen waren te veel

Voor de muren die mijn ziel heeft gemaakt

In de ijskoude armen van de winter

We hebben de pit aan beide uiteinden verbrand

Daarna onszelf voor de gek gehouden, maar we wisten het niet

Voelt goed, wetende dat er niemand is

Het bereik werpt over de zee

Wanneer het gevoel overgaat, een ander slachtoffer

Ik heb het getraceerd tot op de dag van vandaag

Ik haat de game, maar speel graag

Die ogen zijn gutsend

Dit kan niet goed zijn

Mijn ogen zagen te veel voor de geest die mijn schedel beschermde

In de ijskoude armen van de winter

We hebben de pit aan beide uiteinden verbrand

Ik voelde de hitte maar kon het niet loslaten