Devotion Cuts - Hail the Sun

Depart when the building lights go out

Depart when the doors are locked (Oh, oh)

Depart when the building lights go out, depart

Always in motion, distant devotion cuts through time zones away

City by city, I come just to leave

And I just want to be like a bed bug

And live in your sheets

Two in the morning, I call to see if you’re awake

The car is stopped and for a moment I can think

How can I be what you need and who you believe

When I’m always gone?

I’m in debt with your understanding, girl

Remember when we first would talk?

I think what I loved most about you was your thoughts

When you call, I will just listen, if you want I can talk

As you speak, I will just listen, I don’t want it to stop

I’ll stand close to you so we’re an easy target

The arrow, stabbing through, holds us both in place

If we were to, then become a separate unit

We would have to rip where it grew in us

Distance, distress

I don’t say enough

How I treasure this but

How can I show that I care and always be there

When I’m never home?

I’m in debt to your love

Most of all I just want to be

Right by you in perfect silence

City by city, I come just to leave

But for now let me be like a bed bug

And live in your sheets

Two in the morning

I’m in your room, our nest

My muse up on a perch

White line repetition

Dotted line infestation

In a distant desert town

That’s where I’ll go

Vertrek wanneer de lichten van het gebouw uitgaan

Vertrek als de deuren op slot zijn (Oh, oh)

Vertrek wanneer de lichten van het gebouw uitgaan, vertrek

Altijd in beweging, verre toewijding snijdt door tijdzones weg

Stad voor stad, ik kom gewoon om te vertrekken

En ik wil gewoon als een bedwants zijn

En leef in je lakens

Twee uur 's nachts, ik bel om te zien of je wakker bent

De auto staat stil en even kan ik denken

Hoe kan ik zijn wat je nodig hebt en wie je gelooft?

Als ik altijd weg ben?

Ik sta bij je in de schuld bij je begrip, meid

Weet je nog wanneer we voor het eerst zouden praten?

Ik denk dat wat ik het leukst aan je vond, je gedachten waren

Als je belt, luister ik gewoon, als je wilt kan ik praten

Terwijl je spreekt, zal ik gewoon luisteren, ik wil niet dat het stopt

Ik zal dicht bij je staan, dus we zijn een gemakkelijk doelwit

De pijl, die er doorheen steekt, houdt ons allebei op zijn plaats

Als we dat zouden doen, word dan een aparte eenheid

We zouden moeten rippen waar het in ons groeide

Afstand, nood

Ik zeg niet genoeg

Hoe ik dit koester, maar

Hoe kan ik laten zien dat ik erom geef en er altijd ben?

Als ik nooit thuis ben?

Ik sta bij je liefde in het krijt

Bovenal wil ik gewoon zijn

Vlak bij jou in perfecte stilte

Stad voor stad, ik kom gewoon om te vertrekken

Maar laat me nu als een bedwants zijn

En leef in je lakens

Twee uur 's nachts

Ik ben in je kamer, ons nest

Mijn muze op een baars

Herhaling van de witte lijn

Gestippelde lijn besmetting

In een afgelegen woestijnstadje

Daar ga ik heen