Belly Of The Whale - Guy Garvey

That house broke my back

That house I built skinned my knuckles

That house I built picked my pockets

And buckled every joint

It pointed from youth and any truth I knew

Towards a painted sundown on a break your nose horizon

It isn’t mine, that house, that house I built I realised

Turn my eyes to barnacles beneath a leaden hat of daily shame

I cannot speak its name but I would walk into its mouth and I would breakfast

in the belly of the whale

I cannot speak its name but I would walk into its mouth and I would breakfast

in the belly of the whale

I cannot speak its name but I would walk into its mouth and I would breakfast

in the belly of the whale

I cannot speak its name but I would walk into its mouth and I would breakfast

in the belly of the whale

That house I built skinned my knuckles

That house I built picked my pockets

That house broke my back

And buckled every joint

It pointed from youth and any truth I knew

Towards a painted sundial breaking the horizon

It isn’t mine, that house, that house I built I realised

Turn my eyes to barnacles beneath a leaden hat of daily shame

I cannot speak its name but I would walk into its mouth and I would breakfast

in the belly of the whale

I cannot speak its name but I would walk into its mouth and I would breakfast

in the belly of the whale

I cannot speak its name but I would walk into its mouth and I would breakfast

in the belly of the whale

I cannot speak its name but I would walk into its mouth and I would breakfast

in the belly of the whale

Dat huis brak mijn rug

Dat huis dat ik heb gebouwd, heeft mijn knokkels gevild

Dat huis dat ik bouwde, koos mijn zakken uit

En verbogen elk gewricht

Het wees uit de jeugd en elke waarheid die ik kende

Op weg naar een geschilderde zonsondergang op een breek je neus horizon

Het is niet van mij, dat huis, dat huis dat ik heb gebouwd, realiseerde ik me

Draai mijn ogen naar zeepokken onder een loden hoed van dagelijkse schaamte

Ik kan zijn naam niet uitspreken, maar ik zou in zijn mond lopen en ik zou ontbijten

in de buik van de walvis

Ik kan zijn naam niet uitspreken, maar ik zou in zijn mond lopen en ik zou ontbijten

in de buik van de walvis

Ik kan zijn naam niet uitspreken, maar ik zou in zijn mond lopen en ik zou ontbijten

in de buik van de walvis

Ik kan zijn naam niet uitspreken, maar ik zou in zijn mond lopen en ik zou ontbijten

in de buik van de walvis

Dat huis dat ik heb gebouwd, heeft mijn knokkels gevild

Dat huis dat ik bouwde, koos mijn zakken uit

Dat huis brak mijn rug

En verbogen elk gewricht

Het wees uit de jeugd en elke waarheid die ik kende

Op weg naar een geschilderde zonnewijzer die de horizon doorbreekt

Het is niet van mij, dat huis, dat huis dat ik heb gebouwd, realiseerde ik me

Draai mijn ogen naar zeepokken onder een loden hoed van dagelijkse schaamte

Ik kan zijn naam niet uitspreken, maar ik zou in zijn mond lopen en ik zou ontbijten

in de buik van de walvis

Ik kan zijn naam niet uitspreken, maar ik zou in zijn mond lopen en ik zou ontbijten

in de buik van de walvis

Ik kan zijn naam niet uitspreken, maar ik zou in zijn mond lopen en ik zou ontbijten

in de buik van de walvis

Ik kan zijn naam niet uitspreken, maar ik zou in zijn mond lopen en ik zou ontbijten

in de buik van de walvis