Well - Guster

Late afternoon when the sun was unraveling

Walking the trail to the end of the gravel

And into the well went a lucky old silver coin

Tumbling down, in the dark I was fading

And leaning so far and so quietly waiting

A wish that was made at the bottom of the well

What happened then is so hard to recall

But as quick as the snap of a whip I was falling

And tumbling, following after my silver coin

Silence as day turned into the night

Could I go back, how I wish that I might

I was the boy in the bottom of the well

My parents were weeping and frantically searching

«He'd always been wandering looking for something

One moment he’s here and the next he is surely gone.»

«But he didn’t return for a day and night

We all knew that something just couldn’t be right

A voice on the phone said he’d fallen in the well»

I woke from my sleep with the firemen screaming

And lowering down all the things I was needing

A basket, a bible, a blanket, and a bell

And dozens of voices yelling in unison

Loudly and echo-y, hazy and boom-y

«Hold on, hold on, hold on, hold on, hold on»

I’d always been dreaming of places and scenes

Fireflies only light that you see

The rhythm of crickets and toads the only sound

And soon I’ll be leaving but now I’m believing

In wishes and wells and a way to get back

To the sacred place I’ve stumbled on and found

Late afternoon while the sun was unraveling

Walking the trail to the end of the gravel

And into the well went a lucky old silver coin

Tumbling down, in the dark I was fading

Leaning so far and so quietly waiting

A wish that was made at the bottom of the well

Laat in de middag toen de zon aan het ontrafelen was

Het pad naar het einde van het grind lopen

En in de put ging een gelukkige oude zilveren munt

Ik viel naar beneden, in het donker vervaagde ik

En zo ver leunend en zo stil aan het wachten

Een wens die op de bodem van de put werd gedaan

Wat er toen gebeurde, is zo moeilijk te herinneren

Maar zo snel als een klap van een zweep viel ik

En tuimelend, achter mijn zilveren munt aan

Stilte terwijl de dag in de nacht veranderde

Zou ik terug kunnen gaan, hoe zou ik willen dat ik zou kunnen?

Ik was de jongen op de bodem van de put

Mijn ouders huilden en waren verwoed aan het zoeken

"Hij was altijd aan het ronddwalen op zoek naar iets"

Het ene moment is hij hier en het volgende is hij zeker weg.»

«Maar hij kwam dag en nacht niet terug»

We wisten allemaal dat er iets niet klopte

Een stem aan de telefoon zei dat hij in de put was gevallen»

Ik werd wakker uit mijn slaap terwijl de brandweermannen schreeuwden

En het neerlaten van alle dingen die ik nodig had

Een mand, een bijbel, een deken en een bel

En tientallen stemmen die in koor schreeuwen

Luid en echo-y, wazig en boem-y

"Hou vol, hou vol, hou vol, hou vol, hou vol"

Ik heb altijd van plaatsen en scènes gedroomd

Vuurvliegjes lichten alleen op wat je ziet

Het ritme van krekels en padden is het enige geluid

En binnenkort ga ik weg, maar nu geloof ik

In wensen en bronnen en een manier om terug te komen

Naar de heilige plaats die ik ben tegengekomen en gevonden

Laat in de middag terwijl de zon aan het ontrafelen was

Het pad naar het einde van het grind lopen

En in de put ging een gelukkige oude zilveren munt

Ik viel naar beneden, in het donker vervaagde ik

Zo ver leunend en zo stil aan het wachten

Een wens die op de bodem van de put werd gedaan