Apotheosis - Griffon

My name through the ages

See my final stage

My name etched the ages

From the limbo, high

My staunch ally

I reach gnosis

Receive the apotheosis

Thus closes my journey

Leaving my carnal shell

Sailing the death’s gurney

Join the damned’s hell

Redemption

Forever worshipped

Ascension

The glory denied

Elysian

Forever deified

My hallowed name in the worldwide

The cripple hated by the cruel crowd

Sailing to Pluto’s dwelling

Here I am avenged by my people

The senate honors me by their glory

«Night speeds by, And we, Aeneas, lose it in lamenting.

Here comes the place

where cleaves our way in twain

Thy road, the right, toward Pluto’s dwelling goes, And leads us to Elysium.

But the left Speeds sinful souls to

Doom, and is their path To Tartarus th' accurst»: Virgil, Aeneid

My name through the ages

See my final stage

My name etched the ages

From the limbo, high

My staunch ally

I reach gnosis

Receive the apotheosis

Redemption

Eternally engraved on the city gates

In my lifetime feared fearded

Such is my fates finally defeated

All my enemies till the end of eternity

Forever deified

Forever worshipped

«Difficile est animum perducere ad contemptionem animae»: Seneca,

Letter to Lucilius

Mijn naam door de eeuwen heen

Zie mijn laatste fase

Mijn naam heeft de eeuwen geëtst

Uit het ongewisse, hoog

Mijn trouwe bondgenoot

Ik bereik gnosis

Ontvang de apotheose

Zo sluit mijn reis af

Mijn vleselijke schil verlaten

Zeilen op de brancard van de dood

Sluit je aan bij de hel van de verdoemden

Aflossing

Voor altijd aanbeden

Hemelvaart

De glorie ontkend

Elysisch

Voor altijd vergoddelijkt

Mijn heilige naam in de wereldwijde

De kreupele gehaat door de wrede menigte

Zeilen naar Pluto's woning

Hier word ik gewroken door mijn mensen

De senaat eert mij door hun glorie

«De nacht gaat voorbij, en wij, Aeneas, verliezen het in geweeklaag.

Hier komt de plaats

waar splitst onze weg in tweeën

Uw weg, rechts, naar Pluto's woning gaat, en leidt ons naar Elysium.

Maar de linker versnelt zondige zielen naar

Doom, en is hun pad Naar Tartarus th' accurst»: Virgil, Aeneis

Mijn naam door de eeuwen heen

Zie mijn laatste fase

Mijn naam heeft de eeuwen geëtst

Uit het ongewisse, hoog

Mijn trouwe bondgenoot

Ik bereik gnosis

Ontvang de apotheose

Aflossing

Eeuwig gegraveerd op de stadspoorten

In mijn leven gevreesd gevreesd

Zo is mijn lot eindelijk verslagen

Al mijn vijanden tot het einde van de eeuwigheid

Voor altijd vergoddelijkt

Voor altijd aanbeden

«Difficile est animum perducere ad contemptionem animae»: Seneca,

Brief aan Lucius