Never Again - Griffin House

Never again am I gonna give my heart to a bullshit cause

I’ve had enough of lies and dark

Never again am I gonna waste my time on a bullshit road

It’s never been a friend of mine

Simple words from a simple man

Take me as I am ‘cause there’s no guarantee I’ll ever change

To feel like this, to know distress, to always wonder why

Ah, forgive me any way I go

Father, I know, I feel like I’m made to let you down

Brother, I know, I’m failing to come through

To feel like this, to know distress, to always wonder why

If you lead me anywhere I’ll go

Well it’s plain to see that I don’t fit in

And I tried to find a place to hide

My body’s always been too young for the soul that’s trapped inside

But I’d show the color of my eyes to everyone around

And it’d take an angel seven years to come and calm me down

I’ll never understand myself or know the reasons why

In my bed alone at night I learned to be afraid to die

My soul is frozen stiff inside my skin

Paralyzed by thoughts that I’ve let in

Father, I know, I feel like I’m made to let you down

Brother, I know, I’m failing to come through

To feel like this, to know distress, to always wonder why

If you take me… anywhere I’ll go

Wherever you are going… take me by the hand

If you lead me… anywhere I’ll go

Nooit meer zal ik mijn hart aan een bullshit-zaak geven

Ik heb genoeg van leugens en duister

Nooit meer ga ik mijn tijd verspillen aan een onverstandige weg

Het is nooit een vriend van mij geweest

Simpele woorden van een eenvoudige man

Neem me zoals ik ben, want er is geen garantie dat ik ooit zal veranderen

Om je zo te voelen, om nood te kennen, om je altijd af te vragen waarom

Ah, vergeef me hoe ik ook ga

Vader, ik weet het, ik heb het gevoel dat ik je moet teleurstellen

Broeder, ik weet het, ik kom er niet doorheen

Om je zo te voelen, om nood te kennen, om je altijd af te vragen waarom

Als je me ergens naartoe leidt, ga ik

Nou, het is duidelijk te zien dat ik er niet bij pas

En ik probeerde een plek te vinden om me te verstoppen

Mijn lichaam is altijd te jong geweest voor de ziel die erin gevangen zit

Maar ik zou de kleur van mijn ogen aan iedereen in de buurt laten zien

En het zou een engel zeven jaar kosten om te komen en me te kalmeren

Ik zal mezelf nooit begrijpen of de redenen weten waarom

In mijn bed alleen 's nachts heb ik geleerd bang te zijn om te sterven

Mijn ziel is stijf bevroren in mijn huid

Verlamd door gedachten die ik heb binnengelaten

Vader, ik weet het, ik heb het gevoel dat ik je moet teleurstellen

Broeder, ik weet het, ik kom er niet doorheen

Om je zo te voelen, om nood te kennen, om je altijd af te vragen waarom

Als je me meeneemt... waar ik ook heen ga

Waar je ook heen gaat... neem me bij de hand

Als je me leidt... waar ik ook heen ga