Liberty Line - Griffin House

Well I ran in to some trouble and headed out toward Liberty Line

I heard voices going in my head, «you could be livin' more than you could be

dyin'.»

I remember when we fell in love;

you were the one I thought I’d never meet

I taste your words on the tip of my tongue;

they were soft and they were sweet

But we ran into some trouble;

we knew our love was slowly dyin'

And when we said the words that ended us, I headed out toward Liberty Line

The night was some kind of quiet;

I could almost hear myself think

I felt my heart was like a heavy flood;

I’m gonna float or I’m gonna sink

I was thinking we could settle down, start a family, and start a life

I was only two days short of asking you if you would be my wife

But we ran into some trouble, we met that enemy that we call time

Threw my guitar in the back of my car and headed out toward Liberty Line

I didn’t know what would be waiting there.

I didn’t know what I would find

But I knew I had to make it, make it to Liberty Line

They say you can’t see the forest when you’re there among the trees

They say it takes a separation to find some kind of clarity

But I feel I’m gonna make it to the line where freedom waits

And then this lonely prisoner can cross the border to a better state

Now I’m on my last stretch of road, and I don’t know what I’m gonna find

Maybe the sheriff will be waiting there and stop me short of Liberty Line

Off in the distance, I’m coming closer with every breath

I see a woman staring back at me.

I stop the car.

She comes up on my left

She said, «I didn’t know if you would make it see, I got this enemy that I call

time

But I was wondering could I hitch a ride, by the way my name is Liberty Line.»

I didn’t know what would be waiting there.

I didn’t know what I would find

But I knew I had to make it, make it to Liberty Line

Nou, ik kwam in de problemen en ging richting Liberty Line

Ik hoorde stemmen in mijn hoofd, "je zou meer kunnen leven dan je zou kunnen zijn"

sterven.»

Ik herinner me dat we verliefd werden;

jij was degene van wie ik dacht dat ik hem nooit zou ontmoeten

Ik proef je woorden op het puntje van mijn tong;

ze waren zacht en ze waren zoet

Maar we kwamen in de problemen;

we wisten dat onze liefde langzaam aan het sterven was

En toen we de woorden zeiden waarmee we eindigden, ging ik richting Liberty Line

De nacht was een soort van stilte;

Ik kon mezelf bijna horen denken

Ik voelde dat mijn hart als een zware vloed was;

Ik ga drijven of ik ga zinken

Ik dacht dat we ons konden settelen, een gezin konden stichten en een leven konden beginnen

Ik had nog maar twee dagen te kort om je te vragen of je mijn vrouw zou willen zijn

Maar we kwamen in de problemen, we ontmoetten die vijand die we tijd noemen

Gooi mijn gitaar achter in mijn auto en reed richting Liberty Line

Ik wist niet wat daar zou wachten.

Ik wist niet wat ik zou vinden

Maar ik wist dat ik het moest halen, de Liberty Line moest halen

Ze zeggen dat je het bos niet kunt zien als je daar tussen de bomen bent

Ze zeggen dat er een scheiding nodig is om een ​​of andere vorm van duidelijkheid te vinden

Maar ik heb het gevoel dat ik de lijn ga halen waar vrijheid wacht

En dan kan deze eenzame gevangene de grens oversteken naar een betere staat

Nu ben ik op mijn laatste stuk weg en ik weet niet wat ik ga vinden

Misschien wacht de sheriff daar en houdt me tegen bij Liberty Line

In de verte, ik kom dichterbij met elke ademhaling

Ik zie een vrouw naar me staren.

Ik stop de auto.

Ze komt links van me op

Ze zei: «Ik wist niet of je het zou laten zien, ik heb deze vijand die ik noem

tijd

Maar ik vroeg me af of ik mee mocht liften, mijn naam is trouwens Liberty Line.»

Ik wist niet wat daar zou wachten.

Ik wist niet wat ik zou vinden

Maar ik wist dat ik het moest halen, de Liberty Line moest halen