Reveal - Gravemind

Lately, all my dreams seem like they are real

I think the days are starting to reveal themselves to me now

I live in constant distrust of myself

So if you ask me how I am, believe me when I say I don’t know

Lessons we’ve kept from playing this game will dissolve into the stars,

along with the monuments we’ve saved

Yet you look to me like I don’t know you

Wear that person suit and let it fucking float you

For if you knew what I knew today, you’d be swept into the undertow all the

fucking same

Unshackle this guilt, and let the world see me

Suffering ingrained, it’s gotta count for something

Tell me it counts for something?

I may look fine on the outside, like I’ve got the whole world in front of me

The truth is I was counting down the days until I’d no longer breathe

Release me from this carousel of fleeting thoughts

Something has to change

And we’re all going nowhere pretty fast

No one’s saying what they really mean anymore, but their eyes give all the

answers

And all I want to say is that I’m scared, and I don’t know why we’re here,

and I don’t know what to do, but I know that I don’t wanna die

All I know is that I’ve found something that makes me feel alive

I see the mountain and I calculate the distance

I see the sunrise, I calculate the risk

I know that I must survive

But what if we were wrong?

And soon I won’t have a choice, I’m pressing my finger on the switch

How much more pressure before it clicks?

De laatste tijd lijken al mijn dromen echt te zijn

Ik denk dat de dagen zich nu aan mij beginnen te openbaren

Ik leef in constant wantrouwen van mezelf

Dus als je me vraagt ​​hoe het met me gaat, geloof me dan als ik zeg dat ik het niet weet

Lessen die we hebben onthouden van het spelen van dit spel zullen oplossen in de sterren,

samen met de monumenten die we hebben gered

Toch kijk je naar me alsof ik je niet ken

Draag dat persoonspak en laat het je verdomme zweven

Want als je wist wat ik vandaag wist, zou je de hele tijd in de onderstroom worden meegesleurd

verdomme hetzelfde

Ontketen dit schuldgevoel en laat de wereld mij zien

Lijden ingebakken, het moet ergens voor tellen

Zeg me dat het ergens voor telt?

Ik zie er aan de buitenkant misschien goed uit, alsof ik de hele wereld voor me heb

De waarheid is dat ik de dagen aan het aftellen was totdat ik niet meer zou ademen

Bevrijd me van deze carrousel van vluchtige gedachten

Er moet iets veranderen

En we gaan allemaal vrij snel nergens heen

Niemand zegt meer wat ze echt bedoelen, maar hun ogen geven alles

antwoorden

En alles wat ik wil zeggen is dat ik bang ben, en ik weet niet waarom we hier zijn,

en ik weet niet wat ik moet doen, maar ik weet dat ik niet wil sterven

Ik weet alleen dat ik iets heb gevonden waardoor ik me levend voel

Ik zie de berg en ik bereken de afstand

Ik zie de zonsopgang, ik bereken het risico

Ik weet dat ik moet overleven

Maar wat als we het mis hadden?

En binnenkort heb ik geen keus, ik druk met mijn vinger op de schakelaar

Hoeveel meer druk voordat het klikt?