Armchair - Grant Lee Buffalo

You call me from your armchair with no will to be there

The weight of your armored suit so immense

Caught up in the turnstiles even talk becomes battle

Withdraw your only defense

I’ve held that emptiness

I’ve held it and I’ve made the same wish at times

To lunge headlong and out of reach

So bleak or bare I’ll hold you through each

Praying to the saints and now the candle is low

Regrets won’t hasten their remedy

Even when it’s awkward in the dull loss of words oh

Please don’t hide your sorrow from me

'Cause I’ve held oh that emptiness

I’ve held it and I’ve made the same wish at times

To lunge headlong and out of reach

So bleak or bare I’ll hold you through each

Hold you through each

Na na na

You call me from your armchair

Everyone’s been there once

I’ll be at your side when you’re needing someone

Je belt me ​​vanuit je luie stoel zonder de wil om daar te zijn

Het gewicht van je pantserpak zo immens

Verstrikt in de tourniquets wordt zelfs praten een strijd

Trek je enige verdediging in

Ik heb die leegte vastgehouden

Ik heb het vastgehouden en ik heb soms dezelfde wens gedaan

Om halsoverkop en buiten bereik uit te vallen

Dus somber of kaal, ik hou je door elkaar heen

Bidden tot de heiligen en nu is de kaars laag

Spijt zal hun remedie niet bespoedigen

Zelfs als het ongemakkelijk is in het saaie verlies van woorden oh

Verberg alsjeblieft je verdriet niet voor mij

Omdat ik die leegte heb vastgehouden

Ik heb het vastgehouden en ik heb soms dezelfde wens gedaan

Om halsoverkop en buiten bereik uit te vallen

Dus somber of kaal, ik hou je door elkaar heen

Houd je door elkaar heen

Na na na na

Je belt me ​​vanuit je luie stoel

Iedereen is er wel eens geweest

Ik sta aan je zijde als je iemand nodig hebt