Black Canvas - Gory Blister

A blank canvas is the widest place

Where the whole art is standing still

The sky — to give shape to a masterpiece

Is full — I need the artist’s mystic will

Of flaming darkness

To make choices, my sacred toil

To create life, colours, greatness

To reveal riches, our decaying spoil

My artwork were to be the universe

My artwork were to be this twisted universe

To draw life, the most supreme

All wrong, a blind paint stream

No life, in a black canvas

There is no chance to pray and cleanse

The work of art now lives in dark

Dying planets and black blood

Created by a failing God

Here life is to float

In a gout of black

Guessing it is the universe

Mankind — to make the brush a fecund place —

Was born — to let flow the masterpiece —

Of black — the whole art keeps standing still

To perish in darkness

To make choices, my sacred toil

To create life, colours, greatness

To reveal riches, our decaying spoil

To draw life, the most supreme

I need the perfect stroke

But the brush streamed spurts of black

And the spell broke

There will be no life in a black canvas

Een blanco canvas is de breedste plek

Waar de hele kunst stilstaat

De lucht — om vorm te geven aan een meesterwerk

Is vol — ik heb de mystieke wil van de artiest nodig

Van vlammende duisternis

Om keuzes te maken, mijn heilige zwoegen

Om leven, kleuren en grootsheid te creëren

Om rijkdom te onthullen, onze rottende buit

Mijn kunstwerk zou het universum zijn

Mijn kunstwerk zou dit verwrongen universum zijn

Om het leven te tekenen, de allerhoogste

Helemaal verkeerd, een blinde verfstroom

Geen leven, in een zwart canvas

Er is geen kans om te bidden en te reinigen

Het kunstwerk leeft nu in het donker

Stervende planeten en zwart bloed

Gemaakt door een falende God

Hier is het leven om te zweven

In een jicht van zwart

Raden dat het het universum is

De mensheid — om van de borstel een vruchtbare plek te maken —

Werd geboren — om het meesterwerk te laten vloeien —

Van zwart - de hele kunst staat stil

Om te vergaan in het duister

Om keuzes te maken, mijn heilige zwoegen

Om leven, kleuren en grootsheid te creëren

Om rijkdom te onthullen, onze rottende buit

Om het leven te tekenen, de allerhoogste

Ik heb de perfecte slag nodig

Maar de borstel stroomde spurten van zwart

En de betovering brak

Er zal geen leven zijn in een zwart canvas