New Haven Green - Goldspot

It was September in the '70s

Three of us flying in two seats

Holding the statues of sandalwood

The airport is filled with the neighborhood

In the back of an old white ambassador

You turn a deaf ear to your father

He gave you a grand from the black market

It stayed in the glove

You would not take it

So why the words on napkins for no one to read?

It’s never been black or white

Or what we thought it would be

You carry the cases

She carries me

Tell the eight-dollar story again

Tell the eight-dollar story again

An officer in blue, he welcomed you

Gave you the key to your living room

You took up the last carry-on

And laid out on jackets on the floor

So why the words on napkins for no one to read?

It’s never been black or white

Or what we thought it would be

You carry the cases

She carries me

Tell the eight-dollar story again

Tell the eight-dollar story again

Can we go back to the New Haven Green?

Two of you turning into three

We’ll read all the letters you never sent

And make the old places new again

So why the words on napkins for no one to read?

It’s never been black or white

Or what we thought it would be

You carry the cases

She carries me

Tell the eight-dollar story

Tell the eight-dollar story

Tell me the story again

Het was september in de jaren 70

Drie van ons vliegen in twee stoelen

De standbeelden van sandelhout vasthouden

De luchthaven is gevuld met de buurt

In de rug van een oude witte ambassadeur

Je bent doof voor je vader

Hij gaf je een grand van de zwarte markt

Het bleef in de handschoen

Je zou het niet nemen

Dus waarom de woorden op servetten die niemand kan lezen?

Het is nooit zwart of wit geweest

Of wat we dachten dat het zou zijn

Jij draagt ​​de koffers

Ze draagt ​​mij

Vertel het verhaal van acht dollar nog een keer

Vertel het verhaal van acht dollar nog een keer

Een officier in het blauw, hij heet je welkom

Gaf je de sleutel van je woonkamer

Je hebt de laatste handbagage opgepakt

En uitgespreid op jassen op de vloer

Dus waarom de woorden op servetten die niemand kan lezen?

Het is nooit zwart of wit geweest

Of wat we dachten dat het zou zijn

Jij draagt ​​de koffers

Ze draagt ​​mij

Vertel het verhaal van acht dollar nog een keer

Vertel het verhaal van acht dollar nog een keer

Kunnen we teruggaan naar de New Haven Green?

Twee van jullie worden drie

We lezen alle brieven die je nooit hebt verzonden

En maak de oude plekken weer nieuw

Dus waarom de woorden op servetten die niemand kan lezen?

Het is nooit zwart of wit geweest

Of wat we dachten dat het zou zijn

Jij draagt ​​de koffers

Ze draagt ​​mij

Vertel het verhaal van acht dollar

Vertel het verhaal van acht dollar

Vertel me het verhaal nog een keer