Silent Inferno - Golden Dawn

Atop the hill, facing the nightfall

Birds of ill omen are sending me scorn

My heart has stopped aching

Like a skull in a coffin my soul is resting within

Unborn …

In his kingdom of thorns I am one with his horns

Run, baby, run — I am Satans son

For me all love is dead

And the tears that I shed …

Wasted seeds of despair I no longer care

Insane misanthropy is striking my mind

Malicious contempt for all mankind

Murder and suffering I evoke

Gory like a berserk and as steady as an oak

I walk my path in silence

Crossing pain and violence

Beholding you without a sound

Man, a tool of evil unbound

Boven op de heuvel, met uitzicht op het vallen van de avond

Vogels met een slecht voorteken sturen me minachting

Mijn hart doet geen pijn meer

Als een schedel in een doodskist rust mijn ziel van binnen

ongeboren …

In zijn koninkrijk van doornen ben ik één met zijn horens

Ren, schat, ren — ik ben de zoon van Satan

Voor mij is alle liefde dood

En de tranen die ik vergoot...

Verspilde zaden van wanhoop kan me niet meer schelen

Krankzinnige misantropie komt in me op

Kwaadaardige minachting voor de hele mensheid

Moord en lijden roep ik op

Bloederig als een gek en zo stabiel als een eik

Ik loop mijn pad in stilte

Het kruisen van pijn en geweld

Je aanschouwen zonder geluid

Man, een hulpmiddel van het kwaad ongebonden