The Wayward Son - Glen Campbell

He was born far away from home

In a troubled place in a distant land

He was guided by a reason as he searched for the truth

Questioning life as he tried to understand

Just who he was

Discipled by philosophy

A dead end street with no way through

Trusting education as the key to his soul

But the room that it opened held no clue

To who he was

And the Wayward Son kept looking

For a path to lead him home

A new age revelation to give him hope

And the Wayward Son kept learning

But the wisdom never came

And he searched for years to find out

Who he was

At forty he was born again

In a peaceful place in a familiar land

Sheltered by a grace God revealed His truth

And day by day he grew to comprehend

Just who he was

Refashioned by the hand of love

In the image of God’s only son

He was freed from the fall with the curse in

The dust

In Christ he found the essence

Of just who he was

And the Wayward Son stopped looking

For a path to lead him home

He received a revelation that gave him hope

And the Wayward Son stopped yearning

For the wisdom of the wind

And he began to find out

Who he was

As a newborn son I’m walking

On the path that leads me home

You know the spirit’s revelation gives me hope

As a newborn son I’m growing

In the wisdom of God’s plan

I must lose myself to find out

Who I am

I am no longer the Wayward Son

Hij is ver van huis geboren

Op een onrustige plek in een ver land

Hij werd geleid door een reden toen hij naar de waarheid zocht:

Het leven in vraag stellen zoals hij probeerde te begrijpen

Gewoon wie hij was

Gedisciplineerd door filosofie

Een doodlopende straat zonder doorgang

Vertrouwen op onderwijs als de sleutel tot zijn ziel

Maar de kamer die het opende had geen idee

Naar wie hij was

En de eigenzinnige zoon bleef kijken

Voor een pad om hem naar huis te leiden

Een new age-onthulling om hem hoop te geven

En de eigenzinnige zoon bleef leren

Maar de wijsheid kwam nooit

En hij heeft jaren gezocht om erachter te komen

Wie was hij

Op zijn veertigste werd hij opnieuw geboren

Op een vredige plek in een bekend land

Beschut door een genade openbaarde God Zijn waarheid

En met de dag groeide hij om te begrijpen

Gewoon wie hij was

Opnieuw gevormd door de hand van liefde

Naar het beeld van Gods enige zoon

Hij werd bevrijd van de val met de vloek in

Het stof

In Christus vond hij de essentie

Van wie hij was

En de eigenzinnige zoon stopte met kijken

Voor een pad om hem naar huis te leiden

Hij ontving een openbaring die hem hoop gaf

En de eigenzinnige zoon stopte met verlangen

Voor de wijsheid van de wind

En hij begon erachter te komen

Wie was hij

Als pasgeboren zoon loop ik

Op het pad dat me naar huis leidt

Je weet dat de openbaring van de geest me hoop geeft

Als pasgeboren zoon groei ik

In de wijsheid van Gods plan

Ik moet mezelf verliezen om erachter te komen

Wie ik ben

Ik ben niet langer de eigenzinnige zoon