A Thousand Lifetimes - Glen Campbell

I’ve lived at least a thousand lifetimes

Walked down a road with no end in sight

I’ve seen miracles in moonlight

And lonely goodbyes

I’ve faced the consequence and sorrow

Still I stood up and faced tomorrow

I’ve had dreams I’ve feared and followed

I found my way home

I’ve held onto coal in my bare hands prayin' for diamonds

I’ve trusted in the words that to my face turned out were lying

I’ve trapped and I have tripped and I have loved and I’ve abandoned

Each breath I take is a gift that I will never take for granted

I have washed upon the shore I’ve fallen, conquered demons

I’ve broken down and broken up without a rhyme or reason

I’ve held the ring of brass and many times smashed it to pieces

Each breath I take is a gift that I will never take for granted

I’ve lived at least a thousand lifetimes

Walked down a road with no end in sight

I’ve seen miracles in moonlight

And lonely goodbyes

I’ve held onto coal in my bare hands prayin' for diamonds

I’ve trusted in the words that to my face turned out were lying

I’ve trapped and I have tripped and I have loved and I’ve abandoned

Each breath I take is a gift that I will never take for granted

Ik heb minstens duizend levens geleefd

Liep over een weg zonder einde in zicht

Ik heb wonderen gezien in het maanlicht

En eenzaam afscheid

Ik heb de gevolgen en het verdriet onder ogen gezien

Toch stond ik op en stond ik voor morgen

Ik heb dromen gehad die ik heb gevreesd en gevolgd

Ik heb mijn weg naar huis gevonden

Ik heb kolen vastgehouden in mijn blote handen, biddend om diamanten

Ik heb vertrouwd op de woorden die in mijn gezicht bleken te liegen

Ik ben in de val gelopen en ik ben gestruikeld en ik heb liefgehad en ik heb verlaten

Elke ademhaling die ik neem is een geschenk dat ik nooit als vanzelfsprekend zal beschouwen

Ik ben aangespoeld op de kust, ik ben gevallen, heb demonen overwonnen

Ik ben ingestort en uit elkaar gegaan zonder rijm of reden

Ik heb de ring van messing vastgehouden en vaak aan stukken geslagen

Elke ademhaling die ik neem is een geschenk dat ik nooit als vanzelfsprekend zal beschouwen

Ik heb minstens duizend levens geleefd

Liep over een weg zonder einde in zicht

Ik heb wonderen gezien in het maanlicht

En eenzaam afscheid

Ik heb kolen vastgehouden in mijn blote handen, biddend om diamanten

Ik heb vertrouwd op de woorden die in mijn gezicht bleken te liegen

Ik ben in de val gelopen en ik ben gestruikeld en ik heb liefgehad en ik heb verlaten

Elke ademhaling die ik neem is een geschenk dat ik nooit als vanzelfsprekend zal beschouwen