London Rain - Giaime

Non farò un disco su quanto amo una donna

Ma un disco che amo

È come vivere, descrivere

Ogni momento proprio

Oggi mi sento morto

Domani mi spacco il doppio

Ho meno paura

Notte duratura

Guardando il soffitto senza luce

Tanto vale a stare ad occhi chiusi

Pure con la pulce nell’orecchio

Tipo che non mi addormento, era meglio rimanere sveglio

Col culo al cemento (sì)

Qualcuno c'è dentro (sì)

Sta diventando freddo perché è sera e il sole è sceso

Io che ho scelto di tornare indietro (sì)

Senza tirarmi indietro, più o meno

Ho perso tempo a mischiarmi col resto

L’estate del diploma

Non sono andato a scuola

Ma a Londra all’ombra

Lontano dal sole che rilassa, lavora

Ho dato il mio esame

Ho pensato non sarebbe stato male

Ma più facile quello di stato

Come cambiano le cose che rimangono

Dietro di noi

Spero qualcuno stia pregando per noi

Perché non lo faremo non tremo

Ho qualche elemento: l’esperienza di un esperimento

Non potrei addormentarmi meglio se c'è

Il rumore della pioggia fuori e dentro di me

Punto a capo si riparte come sempre direi

Sputtanando le ansie se ci riesco

E ci penso a tormentarmi già abbastanza

L’odore dell’acqua sulla strada passa

Urlo tanto mi dispiace certe notti lo vorrei

Stare altrove più lontano da questa blue London Rain

Sono molto rilassato

La città che vivo per sbaglio

Mi ha reso impaziente e sempre in ritardo

Penso ad ognuno di noi fuori fa caldo

Cedo il posto ad un anziano

E il resto del tempo spacco (Spacco!)

Il mondo piange quando smetto io (Smetto io!)

Mi pare sia tutto più collegato (Collegato!)

Sai mi piace tanto adesso che devo a me stesso

E a nessun altro crescere in ritardo

Non fa perché è già bravo e deve solo dimostrarlo

Infedeli sulla strada per Damasco

Mi fa bene allontanarmi qualche passo (eh, lo so)

Non guardando più dall’alto ma da un altro lato

Sarà tornando che farò i fatti

Il distacco

È complicato ma completa il puzzle

C'è da colmare non da chiacchierare

Ma se sono vero niente va a comando

Scelte da fare prendo ciò che danno

Metto in tasca e vago

Come chiunque altro

Ti sto lottando per vedere se mi incazzo

Quando tutto è contro il sottoscritto

Il buio è troppo fitto, brutto e finto

Sarò il faro per chi è solo e zitto!

Non potrei addormentarmi meglio se c'è

Il rumore della pioggia fuori e dentro di me

Punto a capo si riparte come sempre direi

Sputtanando le ansie se ci riesco

E ci penso a tormentarmi già abbastanza

L’odore dell’acqua sulla strada passa

Urlo tanto mi dispiace certe notti lo vorrei

Stare altrove più lontano da questa blue London Rain

Ik zal geen plaat maken over hoeveel ik van een vrouw hou

Maar een schijf waar ik van hou

Het is als leven, beschrijven

Elk moment goed

Vandaag voel ik me dood

Morgen breek ik dubbel

Ik ben minder bang

Blijvende nacht

Zonder licht naar het plafond kijken

Je kunt net zo goed je ogen dicht houden

Zelfs met een vlo in mijn oor

Alsof ik niet in slaap val, was het beter om wakker te blijven

Met de kont naar het cement (ja)

Iemand zit erin (ja)

Het wordt koud omdat het avond is en de zon onder is gegaan

Ik die ervoor koos om terug te gaan (ja)

Zonder achteruit te gaan, min of meer

Ik verspilde tijd aan het mixen met de rest

Afstuderen zomer

Ik ging niet naar school

Maar in Londen in de schaduw

Weg van de zon ontspannen, werken

Ik heb mijn examen gehaald

Ik dacht dat het niet slecht zou zijn

Maar gemakkelijker dan staat

Hoe dingen die blijven veranderen

Achter ons

Ik hoop dat iemand voor ons bidt

Omdat we niet willen, zullen we niet beven

Ik heb enkele elementen: de ervaring van een experiment

Ik zou niet beter in slaap kunnen vallen als dat zo is

Het geluid van de regen buiten en in mij

Wijs naar het einde, we beginnen opnieuw zoals ik altijd zou zeggen

Angsten uitroeien als ik kan

En ik denk eraan mezelf al genoeg te kwellen

De geur van het water op straat gaat voorbij

Ik schreeuw zo veel, het spijt me, sommige nachten wil ik

Blijf ergens anders, verder weg van deze blauwe London Rain

Ik ben erg ontspannen

De stad waarin ik per ongeluk woon

Het maakte me ongeduldig en altijd te laat

Ik denk aan ieder van ons dat het buiten heet is

Ik geef mijn plaats aan een oudere persoon

En de rest van de tijd rock ik (rock!)

De wereld huilt als ik stop (ik stop!)

Het lijkt me dat alles meer met elkaar verbonden is (Verbonden!)

Weet je, ik vind het nu zo leuk dat ik het aan mezelf te danken heb

En niemand anders wordt laat wakker

Dat doet hij niet omdat hij al goed is en het gewoon moet bewijzen

Ongelovigen op weg naar Damascus

Het is goed voor mij om een ​​paar stappen weg te doen (eh, ik weet het)

Niet meer van bovenaf kijken maar van een andere kant

Het zal zijn wanneer ik terugkom dat ik de feiten zal doen

Het detachement

Het is ingewikkeld, maar voltooi de puzzel

Er is om te tanken, niet om te kletsen

Maar als ik waar ben, gebeurt er niets op commando

Keuzes die ik moet maken, ik neem wat ze geven

Ik stop het in mijn zak en loop wat rond

Net als ieder ander

Ik vecht met je om te zien of ik boos word

Als alles tegen de jouwe ingaat

De duisternis is te dik, lelijk en nep

Ik zal de vuurtoren zijn voor degenen die alleen en stil zijn!

Ik zou niet beter in slaap kunnen vallen als dat zo is

Het geluid van de regen buiten en in mij

Wijs naar het einde, we beginnen opnieuw zoals ik altijd zou zeggen

Angsten uitroeien als ik kan

En ik denk eraan mezelf al genoeg te kwellen

De geur van het water op straat gaat voorbij

Ik schreeuw zo veel, het spijt me, sommige nachten wil ik

Blijf ergens anders, verder weg van deze blauwe London Rain