Margins - Ghostlimb

You can scream at the dramatic irony

Of tax cuts as larceny

Or wring our hands in shame

That our republicanism ain’t the same

As Nanterre and Catalunya

But that individualist creed doesn’t seem to predicate

Access to resources and an equity centered game

Unless you’re a captain of industry

Or their babbling unproductive progeny

Or an actor turned politician or a modern day patrician

You must acknowledge

That those people you applaud

Being beaten by the police

Cleared from the streets by gubernatorial decree

Might just represent your interests

It’s like a dispassionate aside

And like a kidney jab at pride

To conclude all is well here

Je kunt schreeuwen om de dramatische ironie

Van belastingverlagingen als diefstal

Of wring onze handen uit schaamte

Dat ons republicanisme niet hetzelfde is

Als Nanterre en Catalunya

Maar dat individualistische credo lijkt niet te prediken

Toegang tot bronnen en een op aandelen gerichte game

Tenzij je een aanvoerder van de industrie bent

Of hun kabbelende onproductieve nageslacht

Of een acteur die politicus is geworden of een moderne patriciër

Je moet erkennen

Dat die mensen die je toejuicht

In elkaar geslagen worden door de politie

Bij regeringsbesluit van de straat geruimd

Misschien gewoon uw belangen vertegenwoordigen

Het is als een nuchtere terzijde

En als een nierprik op trots

Om af te sluiten is alles goed hier