Control - Ghostlimb

Our surroundings do not beseech us for our control

For what we do not know

The grains of sand that erode away

From our shrinking beaches

From senescent chaparral

To the sinking cities on an alluvial plain

Our meandering rivers have never been so straight

The effectiveness can only be bought for so long

By the citizens whose disillusionment

Is crowded by the weight of the blame

On the hazardous state’s inability to control

The uncontrollable

While people sit singing silent songs

As they wash away into the granite gray

Onze omgeving smeekt ons niet om onze controle

Voor wat we niet weten

De zandkorrels die wegeroderen

Van onze krimpende stranden

Van verouderde chaparral

Naar de zinkende steden op een alluviale vlakte

Onze meanderende rivieren zijn nog nooit zo recht geweest

De effectiviteit kan maar zo lang worden gekocht

Door de burgers wiens ontgoocheling

Is overvol door het gewicht van de schuld

Over het onvermogen van de gevaarlijke toestand om te controleren

het oncontroleerbare

Terwijl mensen stille liedjes zingen

Terwijl ze wegspoelen in het granietgrijs