Revelation in Maggots - Gespenst

A sense of dread awakes my mind

Obfuscated light pierces my eyes

A dream of nothingness

Slowly dissipates reality

I know this place…

My thoughts have been here

For the longest time

Dwelling in the echoes of dismay

As my final breath initiates decay

Lack of life enforces a slow revelation

A sea of worms, in crawling pace

All over me, consumes my face

But I still see, without my eyes

As maggots feast, and hatch to flies

«Do you want to know

If one life goes and one comes after?

Everything goes dark inside

No taste, no smell, no feeling

All your senses fade

You’ll still be aware

You’ll still think but only briefly

Until even that fades away

Leaving just death»

Absence of flesh reveals my bones

Absence of thought reveals a void

I look at my remains

Till the end of all thoughts

Echoing away in the nothingness within

Een gevoel van angst wekt mijn geest

Verduisterd licht doorboort mijn ogen

Een droom van het niets

Verdrijft langzaam de werkelijkheid

Ik ken deze plaats…

Mijn gedachten zijn hier geweest

Voor de langste tijd

Wonen in de echo's van ontzetting

Terwijl mijn laatste adem verval initieert

Gebrek aan leven dwingt een langzame openbaring af

Een zee van wormen, in kruipend tempo

Over mij, verteert mijn gezicht

Maar ik zie nog steeds, zonder mijn ogen

Als maden smullen en uitkomen om te vliegen

"Wil je weten

Als er één leven voorbijgaat en één daarna komt?

Alles wordt donker van binnen

Geen smaak, geen geur, geen gevoel

Al je zintuigen vervagen

Je zult nog steeds op de hoogte zijn

Je zult nog steeds denken, maar slechts kort

Tot zelfs dat vervaagt

Alleen de dood achterlaten»

Afwezigheid van vlees onthult mijn botten

Afwezigheid van denken onthult een leegte

Ik kijk naar mijn stoffelijk overschot

Tot het einde van alle gedachten

Weergalmend in het niets van binnen