Медсестра - Геннадий Белов

Идут наощупь первые трамваи

И, как всегда, встаешь ты в шесть утра,

Моя соседка — докторша седая,

Далеких дней военных медсестра

Ты в дождь оденешь старенькие боты,

Спешишь на службу в холод и в жару,

А в снах твоих бойцы стрелковой роты,

Опять зовут на помощь медсестру

Ты помнишь взрывов грохот сумасшедший,

Ты помнишь переправу на Днепре,

Где генерал, сквозь три войны прошедший,

Вручил медаль курносой медсестре

И вот опять снега на землю пали,

Клубиться ветер серый и сырой,

Куда же вы, ребята, запропали,

Спасенные когда-то медсестрой

Проходят годы в дымке пропадая,

А служба вновь зовет тебя — пора,

Моя соседка — докторша седая,

Далеких дней военных медсестра

De eerste trams tasten

En zoals altijd sta je om zes uur 's ochtends op,

Mijn buurman is een grijze dokter,

Verre dagen van militaire verpleegster

In de regen trek je oude laarzen aan,

Je haast je om te dienen in de kou en in de hitte,

En in je dromen de jagers van de geweercompagnie,

Weer wordt de verpleegster om hulp geroepen

Herinner je je het gekke gebrul van explosies,

Herinner je je de oversteek op de Dnjepr nog,

Waar is de generaal, die drie oorlogen heeft meegemaakt,

Overhandigde een medaille aan een stompe verpleegster

En hier viel de sneeuw weer op de grond,

De wind giert grijs en vochtig,

Waar zijn jullie heen gegaan?

Een keer gered door een verpleegster

Jaren gaan voorbij in een waas, verdwijnend,

En de service belt je weer - het is tijd,

Mijn buurman is een grijze dokter,

Verre dagen van militaire verpleegster