Reedy River - Gary Shearston

Ten miles down Reedy River one Sunday afternoon

I rode with Mary Campbell to that broad, bright lagoon

We left our horses grazing till shadows climbed the peak

And strolled beneath the sheoaks on the banks of Rocky Creek

Then home along the river, that night we rode a race

And the moonlight lent a glory to Mary Campbell’s face

I pleaded for our future all through that moonlight ride

Until our weary horses drew closer side by side

Ten miles from Ryan’s Crossing and five below the peak

I built a little homestead on the banks of Rocky Creek

I cleared the land and fenced it, and ploughed the rich, red loam

And my first crop was golden when I brought my Mary home

Now still down Reedy River, the grassy sheoaks sigh

The water-holes still mirror the pictures in the sky

The golden sand is drifting across the rocky bars

And over all for ever go sun and moon and stars

But of that hut I builded, there are no traces now

And many rains have levelled the furrows of my plough

The glad, bright days have vanished, for sombre branches wave

Their wattle blossom golden above my Mary’s grave

Tien mijl langs Reedy River op een zondagmiddag

Ik reed met Mary Campbell naar die brede, heldere lagune

We lieten onze paarden grazen tot schaduwen de top beklommen

En slenterde onder de sheoaks aan de oevers van Rocky Creek

Toen naar huis langs de rivier, die nacht reden we een race

En het maanlicht verleende een glorie aan het gezicht van Mary Campbell

Ik smeekte voor onze toekomst tijdens die maanlichtrit

Tot onze vermoeide paarden naast elkaar dichterbij kwamen

Tien mijl van Ryan's Crossing en vijf mijl onder de top

Ik bouwde een kleine hoeve aan de oevers van Rocky Creek

Ik heb het land ontruimd en omheind, en de rijke, rode leem geploegd

En mijn eerste oogst was goud toen ik mijn Mary mee naar huis nam

Nu nog steeds langs de Reedy River, zuchten de met gras begroeide sheoaks

De waterpoelen weerspiegelen nog steeds de foto's in de lucht

Het gouden zand drijft over de rotsachtige bars

En over alles gaan voor altijd zon en maan en sterren

Maar van die hut die ik heb gebouwd, zijn er nu geen sporen meer

En vele regenbuien hebben de voren van mijn ploeg vlak gemaakt

De blije, heldere dagen zijn voorbij, want sombere takken wuiven

Hun vlechtwerk bloeit goudkleurig boven het graf van mijn Maria