Take Her To The Music Store - From Autumn To Ashes

You break my heart into a thousand pieces, and you say it’s becuase I deserve

better?

You break my heart

You break my heart

You break my heart

You break my heart into a thousand pieces, and you say it’s becuase I deserve

better?

Emotionless grey skies bleed somber dreams of sorrow

Blackened unseen heart tears a virgins godlike innocence from its pristine

palace

Paint sarcastic smiles upon new wounds

Tears of misery stain scar filled minds

Hatred new like tomorrow flows from bitter memories

Purity now embraced by sinful ideals why

Lifeless tomb rests weary with prowling peering eyes

Silence falls upon deaf ears covered by night

Alone in thought, shaking

Biting tongues of lead at unfit moments

Screaming disbelief with no faith in site

[and her disgust has no borders, no limits to strive for,

she bends and breaks to the rules set by the weak]

She’s finally seen she’s a beautiful girl with a smile so grand she could stop

the world

Stolen her skin he sews her mouth shut, means nothing to him, her screams just

die out

As she cries out here voice dies out

As she cries out her voice dies out

Love once inside her heart, lay in my hands

Was it asked for?

Was it implied?

What could have been done?

Inside her mind dies.

Je breekt mijn hart in duizend stukjes, en je zegt dat het is omdat ik het verdien

beter?

Je breekt mijn hart

Je breekt mijn hart

Je breekt mijn hart

Je breekt mijn hart in duizend stukjes, en je zegt dat het is omdat ik het verdien

beter?

Emotionele grijze luchten bloeden sombere dromen van verdriet

Een zwart onzichtbaar hart scheurt een maagdelijke goddelijke onschuld uit zijn ongereptheid

paleis

Schilder sarcastische glimlachen op nieuwe wonden

Tranen van ellende bevlekken met littekens gevulde geesten

Haat nieuw zoals morgen vloeit voort uit bittere herinneringen

Zuiverheid nu omarmd door zondige idealen waarom?

Levenloze tombe rust vermoeid met rondsluipende turende ogen

Stilte valt in dovemansoren bedekt door de nacht

Alleen in gedachten, trillend

Bijtende tongen van lood op ongeschikte momenten

Schreeuwend ongeloof zonder vertrouwen in de site

[en haar walging kent geen grenzen, geen grenzen om naar te streven,

ze buigt en breekt met de regels van de zwakken]

Ze heeft eindelijk gezien dat ze een mooi meisje is met een glimlach zo groots dat ze kon stoppen

de wereld

Hij heeft haar huid gestolen, hij naait haar mond dicht, betekent niets voor hem, haar geschreeuw gewoon

uitsterven

Terwijl ze hier schreeuwt sterft de stem weg

Terwijl ze schreeuwt sterft haar stem weg

Liefde eenmaal in haar hart, lag in mijn handen

Werd er om gevraagd?

Was het geïmpliceerd?

Wat had er gedaan kunnen worden?

In haar geest sterft.