Astronaut - Frida Sundemo

Halfway to the moon

I’m filled with made up hope and glory

I wish I didn’t go

Never should have gone

I’ll be missing the morning light

Watching the sun go dark

The loneliest astronaut

So this is how it feels

There’s no way to go back from here

I’m done

Shouldn’t let you go

I should have let you know

I’ll be missing your morning smile

And watching you sleep at night

The loneliest astronaut in the milky way

I’ll be missing the morning light

Watching you sleep at night

The loneliest astronaut

They send me up to space

They should have told me I was needed there

In your longing arms

I never should have gone

Halverwege naar de maan

Ik ben gevuld met verzonnen hoop en glorie

Ik wou dat ik niet ging

Had nooit moeten gaan

Ik zal het ochtendlicht missen

Kijken hoe de zon donker wordt

De eenzaamste astronaut

Dus dit is hoe het voelt

Er is geen manier om vanaf hier terug te gaan

Ik ben klaar

Zou je niet moeten laten gaan

Ik had het je moeten laten weten

Ik zal je ochtendglimlach missen

En je te zien slapen 's nachts

De eenzaamste astronaut in de melkweg

Ik zal het ochtendlicht missen

Kijken hoe je 's nachts slaapt

De eenzaamste astronaut

Ze sturen me naar de ruimte

Ze hadden me moeten vertellen dat ik daar nodig was

In je verlangende armen

Ik had nooit moeten gaan